Stanisław Krzaklewski (ur.
17 lutego 1910 w Zabłotowcach, zm. 12 czerwca 1974 w Kolbuszowej) – polski chirurg.
Stanisław Krzaklewski przed II wojną światową | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater |
Był drugim synem Bronisława Krzaklewskiego herbu Habdank, agronoma i zarządcy majątku ziemskiego oraz nauczycielki Marii Stańskiej. Miał dwie siostry, Helenę i Jadwigę. Ukończył szkołę średnią we Lwowie. W latach 1931–1936 studiował medycynę na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza. Dyplom lekarza uzyskał w 1936 roku. Pracował jako lekarz w Klinice Chirurgii profesora Lipińskiego. Podczas pracy w klinice napisał pracę doktorską, jednak wybuch II wojny światowej nie pozwolił mu jej obronić.
Brał czynny udział w kampanii wrześniowej. Po jej zakończeniu przedostał się do Lwowa. Podjął tam pracę w Oddziale Chirurgii jako asystent profesora Władysława Dobrzanieckiego w Instytucie profesora Rudolfa Weigla. Po wkroczeniu do Lwowa Niemców w 1941 roku rozpoczął działalność w konspiracyjnym zorganizowanym lecznictwie. Został dowódcą wojsk sanitarnych Armii Krajowej w Okręgu Stanisławów. Na początku 1945 roku otrzymał pracę lekarza okręgowego Ubezpieczalni Społecznej w Ulanowie. Był więziony w rzeszowskim zamku za pomoc sanitarną i lekarską, którą udzielał partyzantom. Po opuszczeniu aresztu przez kilka miesięcy piastował funkcję zastępcy dyrektora Szpitala PCK w Nisku.
Od listopada 1948 roku pełnił funkcję dyrektora Szpitala Powiatowego w Kolbuszowej, a zarazem ordynatora oddziału chirurgii. Podczas współpracy z Eugeniuszem Adamusem zainicjował powstanie ośrodków zdrowia w Raniżowie i Sokołowie Małopolskim oraz punktów lekarskich i pielęgniarskich w Majdanie Królewskim, Niwiskach, Przedborzu i Wilczej Woli przekształconych później w ośrodki zdrowia. Przyczynił się również do powstania izb porodowych w Cmolasie, Lipnicy i Niwiskach, spółdzielni zdrowia w Nienadówce oraz poradni przeciwgruźliczej w Górnie. Organizował kursy felczerskie oraz zabiegał o budowę nowego szpitala w Kolbuszowej. Jego plany zostały zrealizowane pod koniec lat 60.
Należał do Towarzystwa Chirurgów Polskich oraz Towarzystwa Opieki nad Zabytkami im. Juliana Goslara. Był członkiem Lekarskiego Sądu Koleżeńskiego w Rzeszowie. Pełnił funkcję przewodniczącego powiatowego komitetu do zwalczania znachorstwa w powiecie kolbuszowskim.
Zmarł 12 czerwca 1974 roku podczas pracy w kolbuszowskim szpitalu powiatowym. Został pochowany na cmentarzu w Kolbuszowej.
W 1939 roku ożenił się z Joanną Owoc, absolwentką Wydziału Chemii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Doczekali się pięciorga dzieci: Wojciech Krzaklewski, Marian Krzaklewski, Barbara Frączek Stanisław Krzaklewski i Teresa Grażyna Jabłońska.
W 2017 roku został patronem dawnej ulicy 22 Lipca w Kolbuszowej.
Od 2019 roku jest patronem bloku operacyjnego w Szpitalu Powiatowym im. Jana Pawła II w Kolbuszowej.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Stanisław Krzaklewski, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.