Sacu

Początki jej szacuje się na 1889 rok (czasy kolonialne), kiedy to brytyjska Kolonia Przylądkowa podpisała Konwencję Unii Celnej z Wolnym Państwem Oranią. Porozumienie SACU poszerzyło się 29 czerwca 1910 roku o:

• Basutoland (Lesoto),
• Beczuanę (Botswanę),
• Eswatini,
• Namibię.

Zapoczątkowało to Południowoafrykańską Unię Celną liczącą pięć państw (RPA, Lesoto, Eswatini, Botswana, Namibia). Siedziba SACU ma miejsce w Windhuk (Namibia). Głównymi celami SACU jest ułatwienie handlu oraz integracja ekonomiczna. We wspólnocie dominuje RPA. Oprócz Botswany wszyscy członkowie mają sztywno powiązaną walutę z południowoafrykańskim randem. Rada Ministrów jest naczelnym organem Unii Celnej, ponadto:

• Komisja Unii Celnej,
• Sekretariat,
• Rada ds. Taryf Celnych,
• Komitety Współpracy Technicznej,
• Trybunał.

Według założeń SACU w najbliższych latach mają dołączyć inne państwa należące do Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej.

• Strona SACU