Polityka zagraniczna Estonii obejmuje relacje dwustronne z innymi państwami oraz członkostwo w organizacjach międzynarodowych (m.in.
Organizacja Narodów Zjednoczonych, Światowa Organizacja Handlu, Rada Europy, Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie) i regionalnych formatach współpracy politycznej (m.in. Rada Bałtycka, Trójmorze, Rada Państw Morza Bałtyckiego oraz format nordycko-bałtycki NB8). W 2004 roku Estonia przystąpiła do Unii Europejskiej i NATO, zaś od 2011 roku należy do strefy euro.
Ogólny cel polityki zagranicznej Estonii zdefiniowany przyjęty w strategii obejmuje:
Jest on realizowany poprzez wzmocnienie trzech strategicznych osi polityki zagranicznej:
Jednym z filarów polityki zagranicznej Estonii jest polityka bezpieczeństwa, której podstawą jest członkostwo w NATO i UE. Estonia objęta jest programem obrony przestrzeni powietrznej - Baltic Air Policing. Od 2008 roku w Tallinnie działa centrum doskonalenia cyber-obrony NATO (Cooperative Cyber Defence Centre of Excellence). Estonia angażuje się w operacje wojskowe i policyjne pod egidą NATO i UE.
Wobec agresji rosyjskiej na Ukrainę Estonia zajęła jednoznacznie proukraińską postawę, z jednej strony udzielając pomocy finansowej i militarnej Ukrainie jednocześnie postulując na forum międzynarodowym izolowanie i nakładanie sankcji na Rosję.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Polityka zagraniczna Estonii, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.