Magdalena Gawin z domu Marcinkowska (ur.
19 stycznia 1972 w Warszawie) – polska historyczka i eseistka. W latach 2015–2021 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2021 także w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. W latach 2015–2021 generalny konserwator zabytków. W latach 2022–2024 dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.
Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1972 |
---|---|
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu | |
Okres | od 20 listopada 2015 / 2 marca 2021 |
Generalny Konserwator Zabytków | |
Okres | od 20 listopada 2015 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego | |
Okres | od 1 stycznia 2022 do 11 kwietnia 2024 |
Poprzednik |
Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Łomży. W 1996 ukończyła studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując dyplom magistra historii. W 2003 na podstawie napisanej pod kierunkiem Janusza Żarnowskiego rozprawy o polskim ruchu eugenicznym pt. Rasa i nowoczesność. Historia polskiego ruchu eugenicznego 1880–1953 otrzymała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. 12 maja 2016 uzyskała w IH PAN stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego oraz monografii Spór o równouprawnienie kobiet (1864–1919). Była stypendystką Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Jest autorką scenariusza do filmu dokumentalnego Śmierć psychiatry. Eugenika i totalitaryzm z 2012 w reżyserii Amelii Łukasiak i Sławomira Małoickiego oraz multimedialnej wystawy Eugenika – walka ze zwyrodnieniem rasy (wspólnie z Sylwią Kuźmą-Markowską) na temat polskiej i zagranicznej eugeniki.
Pracowała w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. Członkini Komitetu Nauk Geograficznych PAN.
Publikowała m.in. w: „Wiedzy i Życiu”, „Rzeczpospolitej”, „Res Publice”, „Tekstach Drugich”, „Teologii Politycznej” (do października była członkinią redakcji) oraz „Kronosie”.
W latach 2014–2015 była przewodniczącą Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Historii Polski w Warszawie.
Od 20 listopada 2015 była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, od 26 listopada pełniła również funkcję generalnego konserwatora zabytków, prezentując stanowisko uznające "Pomniki Historii za najwyższe wyróżnienie i najwyższą formę ochrony, równoznaczną z listą UNESCO". 22 grudnia tego samego roku weszła w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od 2016 zasiada w Radzie Kuratorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Od 29 listopada 2016 pełniła funkcję Pełnomocnika Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw organizacji 41. posiedzenia Biura Komitetu Dziedzictwa Światowego UNESCO (2 lipca 2017) oraz 41. sesji Komitetu Dziedzictwa Światowego (2–12 lipca 2017) w Krakowie, na której wpisano kopalnię rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Z jej inicjatywy 8 maja 2018 r. na Zamku Królewskim w Warszawie przedstawiciele UNESCO, ICOMOS, ICCROM, Banku Światowego oraz Global Alliance for Urban Crises przyjęli Rekomendację Warszawską w sprawie odbudowy i rekonstrukcji dziedzictwa kulturowego. Dokument został następnie zaakceptowany w decyzji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO podczas 42. sesji w stolicy Bahrajnu – Manamie (42 COM 7).
Z jej inicjatywy 29 kwietnia 2016 powstał Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego oraz dwujęzyczne repozytorium Zapisy Terroru – zbiór świadectw polskich obywateli z dwóch okupacji niemieckiej i sowieckiej.
Jest także pomysłodawcą kampanii społecznej „Krajobraz Mojego Miasta”, którą od grudnia 2016 r. realizuje Narodowy Instytut Dziedzictwa. Jako Generalny Konserwator Zabytków 15 lutego 2016, z inicjatywy kilku organizacji społecznych, m.in. Miasto Jest Nasze, nakazała wojewódzkim konserwatorom zabytków w większym stopniu obejmować ochroną powojenną architekturę modernistyczną. Stanowiło to odejście od praktyki jej poprzednika Piotra Żuchowskiego.
Od marca 2021, po przekształceniach w strukturze rządu, sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
W 2021 złożyła rezygnację z pełnienia funkcji generalnego konserwatora zabytków. Od 1 stycznia 2022 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego, 11 kwietnia 2024 została odwołana z tej funkcji.
Mieszka w Warszawie. Jej mężem jest Dariusz Gawin.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Magdalena Gawin, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.