Licio Gelli

21 kwietnia 1919 w Pistoia, zm. 15 grudnia 2015 w Arezzo) – włoski bankier, mason, polityk i przedsiębiorca. W czasie II wojny światowej działacz Narodowej Partii Faszystowskiej (1939–1943) i Republikańskiej Partii Faszystowskiej (1943–1945). Znany ze swej roli w skandalu wokół włoskiego banku Banco Ambrosiano (1982). W 1981 wyszło na jaw, że był mistrzem tajnej nielegalnej loży paramasońskiej Propaganda Due (P2).

Licio Gelli

Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1919 Pistoia, Królestwo Włoch
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 2015 Arezzo, Włochy
Zawód, zajęcie	bankier, mason, polityk, przedsiębiorca
Narodowość	włoska
Partia	Narodowa Partia Faszystowska (1939–1943) Republikańska Partia Faszystowska (1943–1945) Propaganda Due (do 1982)
Wyznanie	rzymski katolicyzm
Małżeństwo	Wanda Vannacci (1944–1993; do jej śmierci) Gabriela Vasile (2006–2015; do jego śmierci)
Dzieci	Raffaello (ur. 1947) Maria Rosa (ur. 1956) Maurizio (ur. 1959)
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons

Urodził się 21 kwietnia 1919 w Pistoia w Toskanii w Królestwie Włoch. W latach 30. na ochotnika wstąpił do Milicji Faszystowskiej (tzw. Czarnych Koszul) i jako członek tej formacji został wysłany do Hiszpanii w ramach wsparcia dla Francisco Franco od Benito Mussoliniego w czasie hiszpańskiej wojny domowej.

Założył firmę zajmującą się importem tekstyliów.

W 1981 wyszło na jaw, że był mistrzem tajnej nielegalnej loży paramasońskiej Propaganda Due (P2) do której należeli czołowi włoscy wojskowi, oficerowie policji i wywiadu, a także prominentni bankierzy, biznesmeni, dziennikarze, urzędnicy państwowi oraz politycy. Propaganda Due urosła do rangi państwa w państwie i znacząco wpływała na włoskie życie publiczne. Organizacja pośrednio lub bezpośrednio jest związana z wieloma skandalami finansowymi oraz aktami terroru z lat 70. i 80. XX wieku (m.in. zabójstwo premiera Aldo Moro, sprawa Banco Ambrosiano, powiązania z mafią i Watykanem). W 1985 uciekł ze szwajcarskiego więzienia.

Zmarł 15 grudnia 2015 w Arezzo w Toskanii w wieku 96 lat.