Józef Winiewicz: Polski dyplomata i dziennikarz

6 czerwca 1905 w Poznaniu, zm. 23 marca 1984 w Warszawie) – polski dyplomata i dziennikarz, ambasador, wiceminister spraw zagranicznych.

Józef Maria Winiewicz

Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1905 Poznań
Data i miejsce śmierci	23 marca 1984 Warszawa
Ambasador PRL w Stanach Zjednoczonych
Okres	od 1947 do 1955
Poprzednik	Oskar Lange
Następca	Romuald Spasowski
Wiceminister spraw zagranicznych
Okres	od 1 stycznia 1956 do 31 stycznia 1972
Przynależność polityczna	PZPR
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons

Był synem Józefa i Bolesławy z Kruegerów. Studiował na Uniwersytecie Poznańskim, początkowo na Wydziale Rolniczo-Leśnym, następnie na Wydziale Ekonomicznym. Przed wojną związany był przede wszystkim z redakcją „Dziennika Poznańskiego” (przez jakiś czas pełnił funkcję redaktora naczelnego), współpracował także z „Ilustrowanym Kurierem Codziennym” i „Gazetą Polską”. Był także Prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Państwowców w Poznaniu, wiceprezesem sekcji prasowej przy radzie wojewódzkiej BBWR, członkiem zarządu okręgowego Ligi Morskiej i Kolonialnej, prezesem Koła Przyjaciół Związku Strzeleckiego. W chwili wybuchu II wojny światowej pracował w radiostacji „Warszawa II”. Znalazł się następnie na Węgrzech, gdzie redagował „Wieści Polskie”, a potem przez Turcję, Egipt i Palestynę dotarł do Londynu. Współpracował z rządem RP na uchodźctwie w charakterze doradcy ministra prac kongresowych.

W 1945 powrócił do Polski i został zatrudniony w resorcie spraw zagranicznych. Wkrótce potem ponownie wyjechał do Londynu jako radca ambasady. W latach 1947–1956 pełnił funkcję ambasadora Polski w USA. Później (do 1972) był wiceministrem spraw zagranicznych. Reprezentował Polskę na kolejnych sesjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Po przejściu w stan spoczynku działał w Towarzystwie Łączności z Polonią Zagraniczną. W czerwcu 1968 roku wszedł w skład Komitetu Honorowego oraz Komitetu Przygotowawczego obchodów 500 rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C39-3-3).

• Order Sztandaru Pracy I klasy (31 stycznia 1972)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1951)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)
• Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1965)

• Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 803–804. [dostęp 2020-11-30].
• Słownik biograficzny historii Polski, tom 2: L–Ż (pod redakcją Janiny Chodery i Feliksa Kiryka), Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1634.