Inga Iwasiów: Polska literaturoznawczyni, krytyk literacki, poetka i prozaiczka

6 czerwca 1963 w Szczecinie) – polska literaturoznawczyni, krytyczka literacka, poetka i prozaiczka, profesor nauk humanistycznych.

Inga Iwasiów

Inga Iwasiów (20 maja 2023). Fot.: Agata Zbylut.
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1963 Szczecin
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej, historia literatury XX wieku, teoria literatury
Alma Mater	Uniwersytet Szczeciński
Doktorat	1994 Uniwersytet Szczeciński
Habilitacja	2000 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Profesura	22 stycznia 2007
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Szczeciński
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie z 1982. Studiowała polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Szczecinie, włączonej następnie w struktury Uniwersytetu Szczecińskiego. Na tej uczelni doktoryzowała się w 1994 na podstawie pracy pt. Świat kresowy w prozie Włodzimierza Odojewskiego. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2000 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w oparciu o rozprawę zatytułowaną Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda. W 2007 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych.

W pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu historii literatury polskiej, historii literatury XX wieku i teorii literatury. Jako nauczycielka akademicka związana z Uniwersytetem Szczecińskim, objęła na tej uczelni stanowisko profesora na Wydziale Filologicznym. Pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa.

Jest autorką opowiadań, tomików poetyckich, a także rozpraw oraz esejów, w których zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku ze stanowiska krytyki feministycznej. Publikowała m.in. na łamach „Kresów”, „Nowych książek”, „Tekstów drugich”, „FA-artu”, „Borussii”, „Pamiętnika Literackiego”. W latach 1999–2012 była redaktorką naczelną dwumiesięcznika literackiego „Pogranicza”.

W 2019 została członkinią Rady Doskonałości Naukowej I kadencji. W sierpniu 2020 znalazła się w gronie blisko 30 twórców, którzy zrezygnowali z członkostwa w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich, krytykując działania tej organizacji. Następnie przystąpiła do stowarzyszenia Unia Literacka.

• Ogólnopolska Nagroda Literacka dla Autorki „Gryfia” – pomysłodawczyni oraz przewodnicząca kapituły nagrody, mającej na celu m.in. promowanie twórczości kobiet. W 2013 nie została powołana do kapituły nagrody kolejnej kadencji, a sposób zakomunikowania tej decyzji spotkał się z dezaprobatą środowisk naukowych i akademickich. W rezultacie tego i działań w kolejnych latach nominowana w 2015 do nagrody Olga Tokarczuk zwróciła się do kapituły o wykreślenie jej nazwiska z listy kandydatów
• Nagroda Wielkiego Kalibru (2018–2021)
• Poznańska Nagroda Literacka im. Adama Mickiewicza
• Nagroda Literacka „Nike” – członkini jury, w 2021 i 2023 jego przewodnicząca.

Podczas Strajku Kobiet w październiku 2020 wystąpienie prof. Ingi Iwasiów i wypowiedziane przez nią zdanie stały się obiektem krytyki ze strony niektórych mediów prawicowych i konserwatywnych, a także ministra edukacji i nauki Przemysława Czarnka, który zapowiedział wyciągnięcie konsekwencji wobec protestujących nauczycieli i akademików, a następnie skierował pismo do rektora Uniwersytetu Szczecińskiego, bezpośrednio dotyczące prof. Iwasiów. Środowisko akademickie Uniwersytetu Szczecińskiego stanęło w obronie jej postawy podczas protestów. Sprzeciw wyrazili również członkowie kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej im. Adama Mickiewicza.

W listopadzie 2020 roku prof. Tadeusz Żuchowski oświadczył, że rezygnuje z zasiadania w zespole humanistycznym Rady Doskonałości Naukowej, nie chcąc zasiadać wspólnie z prof. Ingą Iwasiów. Porównał ją także do chłopców przeklinających pod szkołą. Literaturoznawczyni wystąpiła z prywatnym aktem oskarżenia przeciwko niemu, uznając, że ją pomówił. W czerwcu 2022 sprawę wygrała. Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrok podtrzymał, uznając, że prof. Tadeusz Żuchowski cytowaną wypowiedzią celowo chciał obrazić i poniżyć prof. Ingę Iwasiów odstępując jedynie od wymierzenia kary grzywny.

• Brązowym Krzyż Zasługi (2001)
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005).
• Nagroda Artystyczna Miasta Szczecin za 2008
• Zachodniopomorski Nobel (2009)
• tytuł Ambasadora Szczecina (2010).
• tytuł „Obrończyni Praw Człowieka”. Nagroda marszałka województwa pomorskiego (2022)

Poezje

• Miłość, Szczecin 2001.
• 39/41, Szczecin 2004.

Opowiadania

• Miasto-ja-miasto (debiut), Szczecin 1998.
• Smaki i dotyki, Wielka Litera, Warszawa 2006. ISBN 978-83-64142-91-8

Powieści

• Bambino, Świat Książki, Warszawa 2008, ISBN 978-83-8032-054-3 – finał Nagrody Literackiej „Nike” (2009), nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia (2009).
• Ku słońcu, Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7943-725-2.
• Na krótko, Wielka Litera, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63387-09-9.
• W powietrzu, Wielka Litera, Warszawa 2014, ISBN 978-83-64142-81-9.
• Pięćdziesiątka, Wielka Litera, Warszawa 2015, ISBN 978-83-8032-052-9.
• Kroniki oporu i miłości, Świat Książki, Warszawa 2019, ISBN 978-83-8139-399-7 – Nagroda Literacka Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego „Jantar” (2021).
• Późne życie, Wydawnictwo Drzazgi, Okoniny, 2023, ISBN 978-83-964696-5-6.

Monografie

• Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna, Szczecin 1994.
• Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda, Szczecin 2000.
• Prywatne/publiczne. Gatunki pisarstwa kobiecego, Wydawnictwo Naukowe Uniw. Szczecińskiego, Szczecin, 2008. ISBN 978-83-7241-683-4.
• Pisarstwo kobiet pomiędzy dwoma dwudziestoleciami, Universitas, Kraków, 2012. ISBN 978-83-242-1309-2.
• Granice. Polityczność prozy i dyskursu kobiet po 1989 roku, Seria: Rozprawy i studia (Uniwersytet Szczeciński), t. (943) 869, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin, 2013. ISBN 978-83-7241-929-3.
• Odmrażanie. Literatura w potrzebie, Seria: Studia Pisarskie, t. 1, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin, 2020. ISBN 978-83-7972-433-8

Eseje i wspomnienia

• Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj, Kraków 2002.
• Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, Warszawa 2004.
• Umarł mi. Notatnik żałoby, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2013, ISBN 978-83-7536-564-1.

Inne

• Dziecko, dramat wystawiony w Teatrze Współczesnym w Szczecinie w 2017.

• Prof. dr hab. Inga Małgorzata Iwasiów, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-11-02] .
• Inga Iwasiów. Polona. [dostęp 2021-04-08].