Enumeracja (wyliczenie) – charakterystyczny dla baroku środek stylistyczny polegający na wymienianiu w tekście kolejnych elementów pewnej całości, służący zwróceniu uwagi na prezentowane treści, wzmocnieniu znaczenia wypowiedzi.
Wyliczenie spotyka się często w twórczości ludowej. Poeci barokowi lubili zestawiać w wyliczeniu słowa jednosylabowe:
Na wyliczeniu jest oparty wiersz Naborowskiego Na oczy królewny angielskiej:
Enumerację w swoim indiańskim eposie Pieśń o Hajawacie stosuje Henry Wadsworth Longfellow. W tym przypadku wyliczenie wprowadzone jest anaforą:
Na zasadzie wyliczenia są zbudowane katolickie litanie:
Długim wyliczeniem jest Lokomotywa Juliana Tuwima.
Konsekwentne, obejmujące wiele wersów, wyliczenie występuje w średniowiecznym łacińskim wierszu In taberna quado sumus ze zbioru Carmina Burana:
Enumerację wykorzystał na szeroką skalę w swoim poemacie Edison czeski poeta Vítězslav Nezval. Wyliczenie było popularnym chwytem stylistycznym w czasach socrealizmu. Było ono stosowane zwłaszcza w sprawozdaniach z pochodów pierwszomajowych.
Wyliczenie może też dotyczyć osób, jak w powszechnie znanej Balladzie o paniach dawnych czasów François Villona:
Szczególnym rodzajem wyliczenia jest stosowany w poezji epickiej katalog bohaterów. Występuje on u Homera w Iliadzie (katalog okrętów), jak również w Jerozolimie wyzwolonej Torquata Tassa. wyliczenie bohaterów można zaobserwować też w Prologu głównym do Opowieści kanterberyjskich Geoffreya Chaucera:
This article uses material from the Wikipedia Polski article Enumeracja (środek stylistyczny), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.