Bob Hoskins właściwie Robert William Hoskins Jr.
26 października 1942 w Bury St Edmunds, zm. 29 kwietnia 2014 w Londynie) − brytyjski aktor i reżyser, grający przeważnie w filmach hollywoodzkich. Wystąpił m.in. w pierwszym filmie fabularno-animowanym Kto wrobił królika Rogera? (1988). Za główną rolę w filmie Mona Lisa (1986) otrzymał jedyną w swej karierze nominację do Oscara.
Na planie filmu Ruby Blue (2007) | |
Imię i nazwisko | Robert William Hoskins Jr. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 października 1942 |
Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 2014 |
Zawód | aktor, reżyser, producent, scenarzysta |
Współmałżonek | Jane Livesey |
Lata aktywności | 1969–2012 |
Urodził się w Bury St Edmunds w hrabstwie Suffolk jako syn Elsie (z domu Hopkins), kucharki i nauczycielki szkoły pielęgniarskiej, i Roberta Hoskinsa, księgowego i kierowcy ciężarówki. Jego babka ze strony matki była Romką. Przez dwa tygodnie wychował się w Finsbury Park w Londynie. Uczęszczał do Stroud Green Secondary School, gdzie został określany jako głupi z powodu swojej dysleksji. Opuścił szkołę w wieku 15 lat z jednym egzamin z określonego przedmiotu. Pracował jako portier, kierowca ciężarówki, hydraulik i czyściciel okien. Zaczął, ale nie ukończył 3-letniego kursu rachunkowości. Spędził pół roku w Izraelu pakując owoce w kibucu i dwa lata w Syrii zajmując się wielbłądami plemienia beduińskiego. Był także połykaczem ognia w cyrku. Miał jednak silnie zaszczepioną miłość do literatury i teatru – marzył o aktorstwie.
W 1968 zadebiutował na scenie w roli sługi o imieniu Peter w tragedii szekspirowskiej Romeo i Julia w Victoria Theatre w Stoke-on-Trent. Rok później w Century Theatre wystąpił jako Jack Pinchwife w komedii Williama Wycherleya Żona wiejska. W 1971 czekając w barze przy Unity Theatre na swojego przyjaciela, aktora Roberta Frosta, po otrzymaniu scenariusza Hoskins znalazł się na przesłuchaniu i został obsadzony w przedstawieniu Słoniątko. Grał potem w repertuarze klasycznym na deskach londyńskich teatrów: Royal Court Theatre, Hull Arts Center Theatre i Young Vic Theatre. W 1972 w Dartington Hall Theatre zagrał tytułową rolę w Królu Learze. W 1973 w Bankside Globe Theatre był Sekstusem Pompejuszem w Antoniuszu i Kleopatrze. W 1976 z Royal Shakespeare Company wystąpił jako Borkow w sztuce Antona Czechowa Iwanow.
Po raz pierwszy pojawił się na kinowym ekranie jako sierżant do spraw rekrutacji w komedii Up the Front (1972) u boku Frankie’ego Howerda i Zsy Zsy Gabor jako Mata Hari. Wkrótce trafił na szklany ekran jako Alf, człowiek przeprowadzki, który miał problemy z czytaniem i pisaniem, w serialu BBC On the Move (1975–1976) z Martinem Shaw i Rosemary Leach. Występował w serialach telewizyjnych, w tym w telewizyjnej wersji BBC Television Shakespeare Otella (1981) jako Jago.
Został uhonorowany Evening Standard British Film Awards i był nominowany do nagrody BAFTA za postać londyńskiego gangstera Harold Shand w dramacie kryminalnym Długi Wielki Piątek (1980). Kreacja gangstera George’a w filmie Neila Jordana Mona Lisa (1986) przyniosła mu nominację do Oscara, Złoty Glob, nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz nagrodę BAFTA.
Obsadzany przeważnie w rolach silnych, dominujących postaci – polityków lub gangsterów. Kilkakrotnie grał przywódców politycznych: Nikitę Chruszczowa (w filmie Wróg u bram), Winstona Churchilla (Giganci drugiej wojny światowej), Benito Mussoliniego (Mussolini i ja) i Ławrientija Berię (Wewnętrzny krąg), a także papieża Jana XXIII, Manuela Noriegę czy Edgara Hoovera. Grał też w niewielkich, niezależnych produkcjach filmowych.
Autor kilku sztuk. Zajmował się także malarstwem i rzeźbą. Miłośnik poezji, literatury science fiction i muzyki współczesnej. Wśród ulubionych autorów wymieniał Spidera Robinsona, zaś spośród kompozytorów Steve’a Roacha i Roberta Richa.
W 2011 zdiagnozowano u aktora chorobę Parkinsona. Rok później ogłosił zakończenie aktorskiej kariery i wycofał się z życia publicznego. Zmarł 29 kwietnia 2014 w następstwie komplikacji związanych z zapaleniem płuc.
Aktor był też brany pod uwagę do roli Horacego Slughorn w serii filmów „Harry Potter”.
W latach 1967–1978 był żonaty z Jane Livesey, z którą miał dwoje dzieci: syna Alexa (ur. 1968) i córkę Sarah (ur. 1972). W roku 1982 poślubił Lindę Banwell. Mieli dwójkę dzieci: córkę Ros (ur. 27 maja 1983) i syna Jacka (ur. 1986).
This article uses material from the Wikipedia Polski article Bob Hoskins, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.