Błona bębenkowa (łac.
Odgradza ucho środkowe od ucha zewnętrznego i zamienia fale dźwiękowe na drgania mechaniczne. Znajduje się ona w kości skroniowej. Grubość błony bębenkowej wynosi 0,1 mm. Jest kształtu eliptycznego o wymiarach 10-11x9 mm. Barwa prawidłowej błony bębenkowej jest perłowoszara, lekko połyskująca i nieco przezroczysta. U płodu błona bębenkowa jest położona prawie poziomo. Po urodzeniu przyjmuje położenie skośne. Kąt jej nachylenia do płaszczyzny poziomej wynosi 43-65° i jest otwarty ku przodowi (kąt inklinacji), z płaszczyzną pionową tworzy kąt 50° otwarty do tyłu (kąt deklinacji).
Składa się ona z 2 części:
– część napięta (łac. pars tensa) – większa część błony bębenkowej. Przymocowana jest ona do części bębenkowej kości skroniowej pierścieniem włóknisto-chrząstkowym (łac. anulus fibrocartilagineus);
– część wiotka: błona Schrapnela, (łac. pars flaccida) – pozbawiona jest ona warstwy włóknistej, mniejsza, górna część błony bębenkowej. Przyczepia się ona do okostnej łuski kości skroniowej w jej wcięciu bębenkowym (Riviniego) (łac. incisura tympanica Rivini).
Bezpośrednio za częścią napiętą położona jest rękojeść młoteczka (łac. manubrium mallei) i wyrostek boczny młoteczka. Zrastają się one z błoną bębenkową wytwarzając na niej wyniosłość młoteczka (łac. prominentia mallearis) i biegnący ku dołowi i tyłowi prążek młoteczka (łac. stria mallearis). Zakończony jest on centralnie położonym zagłębieniem w błonie zwanym pępkiem błony bębenkowej (łac. umbo membranae tympani). Na wysokości wyniosłości młoteczkowej poziomo ku przodowi i tyłowi przebiegają dwa fałdy błony bębenkowej, które ograniczają od dołu błonę Schrapnela:
Na potrzeby otologii błonę bębenkową dzieli się na cztery kwadranty. Tworzy się je prowadząc dwie linie przechodzące przez pępek błony przecinające się kątem 90° (pierwsza z nich poprowadzona jest prostopadle do rękojeści błony a druga w osi rękojeści).
Wytrzymałość błony bębenkowej jest duża (nie ulega uszkodzeniu do 13,33 kPa), natomiast jej sprężystość jest mała.
Fale dźwiękowe dochodzące do błony częściowo się odbijają a pozostała część wprowadza błonę bębenkową w drgania, które są następnie przenoszone na łańcuszek kosteczek słuchowych (młoteczek, kowadełko i strzemiączko) trafiając ostatecznie na okienko owalne a dalej do ślimaka.
Oprócz przewodnictwa (drogą kosteczek słuchowych), fale dźwiękowe docierają też przez błonę bębenkową za pośrednictwem przewodnictwa powietrznego – przez jamę bębenkową bezpośrednio na okienko owalne.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Błona bębenkowa, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.