Aluzja Brzmieniowa: środek stylistyczny
Aluzja brzmieniowa – środek stylistyczny polegający na naśladowaniu fonicznych zjawisk językowych (w przeciwieństwie do onomatopei, która naśladuje brzmienia i dźwięki pozajęzykowe).
Do aluzji brzmieniowej zalicza się imitowanie w rodzimym języku brzmień obcojęzycznych poprzez podrabianie charakterystycznych cech fonicznych języka obcego. Wykorzystywane słowa nie muszą nieść ze sobą znaczeń, dobierane są pod kątem brzmienia. Aluzją brzmieniową nie jest natomiast wykorzystywanie obcych słów w rodzimym języku. Przykład aluzji brzmieniowej:
Tiéwnaja piewùnnica
Miłoj mi raduny!
Zwôniestie, zagôristie
Swietoładi struny!
Bibliografia
- Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury. Wyd. szóste poprawione. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 151. ISBN 83-02-04400-8.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Aluzja brzmieniowa, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.