Wioślarstwo Śmigły Wilno

W czerwcu 1933 roku lokalne władze wojskowe postanowiły połączyć wszystkie kluby wojskowe Wilna i stworzyć w ich miejsce silny klub, który nazwano WKS „Śmigły” Wilno. Sekcja wioślarska Śmigłego powstała w wyniku połączenia sekcji wioślarskich: KS 3 Batalionu Saperów Wileńskich, Pogoni Wilno oraz KS 3 Pułku Artylerii Ciężkiej w Wilnie. W efekcie takiej fuzji, wyniki wojskowych wioślarzy wileńskich uległy znacznemu polepszeniu. Do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich Śmigły został przyjęty w roku 1933. Członkami klubu byli głównie oficerowie i podoficerowie wojska oraz ich rodziny. Finansowanie pochodziło z resortu wojskowego.

Kres działalności klubu położyła II wojna światowa.

WKS Śmigły Wilno mimo istnienia przez zaledwie sześć lat, był utytułowanym klubem wioślarskim. Jego osady zdołały zdobyć aż siedem tytułów Mistrzów Polski: cztery w rywalizacji mężczyzn i trzy w konkurencji kobiet. Było to znaczącym osiągnięciem. Przed wojną, pod względem ilości tych tytułów, Śmigły Wilno był wśród mężczyzn ósmym klubem wioślarskim w Polsce, a wśród kobiet – trzecim (w dwudziestoleciu międzywojennym w czasie mistrzostw PZTW tylko w niektórych rozgrywanych konkurencjach przyznawano tytuły Mistrzów Polski, a konkurencji było dużo mniej niż obecnie). Mistrzostwo Polski dla Śmigłego zdobyli:

• jedynka kobiet, Kamilla Plewako w latach 1933, 1934 i 1935,
• czwórka ze sternikiem mężczyzn w 1936 r. w składzie: Władysław Zawadzki, Bronisław Karwecki, sternik Zygmunt Wierszyłło (pozostałych dwóch wioślarzy było zawodnikami KW 04 Poznań),
• czwórka ze sternikiem mężczyzn w 1937 r. w składzie: Zawadzki Wł., Karwecki B., Kiedel M., Jurowski W., ster. Wirszyłło Z.,
• czwórka ze sternikiem mężczyzn w 1939 r. w składzie: Zawadzki Wł., Karwecki B., Kiedel M., Zajączkowski J, ster. Wirszyłło,
• ósemka mężczyzn w 1939 r. w składzie: Zawadzki Wł., Karwecki B., Kiedel M., Zajączkowski J., Trojanowski E., Juszczyński M., Falkowski J., Kieliszczyk W., ster. Wirszyłło.

W przedwojennej rywalizacji międzynarodowej zawodnicy WKS Śmigły, reprezentując Polskę, startowali w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku. Władysław Zawadzki i Bronisław Karwecki wystąpili na czwórce ze sternikiem – wraz z wioślarzami KW 04 Poznań Stanisławem Kuryłłowiczem i Witalisem Leporowskim, a także sternikiem J. Skolimowskim. Swój start zakończyli na repasażu.

WKS Śmigły Wilno, odnotowywał następujące wyniki w rywalizacji sportowej Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich (miejsca w klasyfikacji klubowej, według tabel punktacyjnych PZTW za poszczególne lata):

• w 1933 – 12 miejsce na 42 kluby,
• w 1934 – 7 miejsce na 41 klubów,
• w 1935 – 7 miejsce na 46 klubów,
• w 1936 – 18 miejsce na 42 kluby,
• w 1937 – 14 miejsce na 41 klubów,
• w 1938 - 17 miejsce na 44 kluby,
• w 1939 – 4 miejsce na 36 klubów.

Warto przy tym zauważyć, iż wiele klubów w rywalizacji PZTW nie uczestniczyło lub nie zdołało w danym roku zdobyć punktów. Spore wahania wyników klubów wojskowych w tamtym okresie wynikały głównie z faktu, iż zawodnikami byli żołnierze, których często przenoszono z garnizonu do garnizonu.

 

 

W historii sekcji wioślarskiej Śmigłego Wilno, najwybitniejszymi zawodnikami byli:

• Bronisław Karwecki – czterokrotny mistrz Polski oraz uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku – czwórka ze sternikiem – odpadł w repasażach.
• Władysław Zawadzki – czterokrotny mistrz Polski oraz uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku – czwórka ze sternikiem – odpadł w repasażach.:
• Kamilla Plewako – wychowanka sekcji wioślarskiej klubu 3 Batalionu Saperów Wileńskich, w barwach Śmigłego trzykrotna Mistrzyni Polski w jedynkach. W roku 1935 zdobyła nagrodę im. płk. Z.Z. Wendy dla najlepszego sportowca Wilna.

Wioślarstwo,

• Ryszard L. Kobendza, Zarys 80-letniej działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, warszawa 2001, s. 262, ISBN 83-915043-0-1