Wereldkampioenschap Voetbal 1950: Sportseizoen van een voetbalcompetitie

Brazilië was dat jaar gastheer van de eindronde, zoals vier jaar eerder, op 1 juli 1946, besloten tijdens een FIFA-congres in Luxemburg. Aan de voorronden deden 25 landen mee, waaronder zeven debutanten. Turkije, India en Schotland trokken zich terug voor de eindronde. De loting voor het hoofdtoernooi vond plaats op 30 april 1950 in Londen. Het toernooi zelf begon op 24 juni en eindigde op 16 juli.

Wereldkampioenschap voetbal 1950
FIFA World Cup 1950
Postzegel ter promotie van het WK 1950
Toernooi-informatie
Gastland	Brazilië
Datum	24 juni – 16 juli 1950
Teams	15 (van 3 confederaties)
Stadions	6 (in 6 gaststeden)
Winnaar	Uruguay (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	22
Doelpunten	88  (4 per wedstrijd)
Toeschouwers	1.043.500  (47.432 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Ademir (8 doelpunten)
Beste speler	Zizinho
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal    Voetbal

India was oorspronkelijk ingedeeld in groep C, maar trok zich terug vanwege financiële redenen. In groep D trokken Turkije en Schotland zich terug vanwege respectievelijk financiële redenen en omdat Schotland alleen wou meedoen als ze groepshoofd werden in de kwalificatiegroep met de andere Britse landen. Schotland werd tweede achter Engeland. De FIFA vroeg Frankrijk en Portugal hun plaats in te nemen, maar dat gebeurde uiteindelijk niet. Het gevolg was dat de groepen behoorlijk ongelijk verdeeld waren.

De volgende officials werden voor de wedstrijden aangewezen. Tussen haakjes staat hoeveel wedstrijden zij mochten fluiten.

Groep A

Het immense Maracanã stadion in Rio de Janeiro was net op tijd min of meer klaar voordat het WK begon. Brazilië begon aan zijn eerste wedstrijd tegen Mexico en boekte een regelmatige 4-0 overwinning. Brazilië speelde zijn tweede wedstrijd in São Paulo en om de toeschouwers tevreden te houden besloot de bondscoach veel spelers uit São Paulo op te stellen. Een misrekening, want Brazilië speelde gelijk tegen de Zwitsers: 2-2. De beslissende wedstrijd tegen Joegoslavië moest gewonnen worden. Opnieuw in het Maracanã-stadion gebeurde er iets vreemd: de steraanvaller van Joegoslavië Mitić kreeg in de spelerstunnel een stuk beton van het nog steeds niet goed verbouwde stadion op zijn hoofd en moest verzorgd worden. De wedstrijd begon gewoon en Ademir scoorde voor Brazilië na drie minuten. Nadat Mitić het veld weer opkwam, kantelde de wedstrijd, maar Brazilië hield stand. Het werd uiteindelijk 2-0 door een goal van Zizinho en Brazilië haalde de finalepoule. 142.000 toeschouwers waren getuige, op dat moment een record.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Brazilië	3	2	1	0	8	2	+6	5
Joegoslavië	3	2	0	1	7	3	+4	4
Zwitserland	3	1	1	1	4	6	–2	3
Mexico	3	0	0	3	2	10	–8	0

24 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Brazilië	4 – 0	Mexico	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 82.000 Scheidsrechter:   George Reader
	Ademir   30',   79' Jair   65' Baltazar   71'	Wedstrijdverslag

25 juni 1950 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3)	Joegoslavië	3 – 0	Zwitserland	Estádio Independência, Belo Horizonte Toeschouwers: 7.500 Scheidsrechter:   Giovanni Galeati
	Mitić   59' Tomašević   70' Ognjanov   75'	Wedstrijdverslag

28 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Brazilië	2 – 2	Zwitserland	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 42.000 Scheidsrechter:   Ramón Azon Roma
	Alfredo   3' Baltazar   32'	Wedstrijdverslag	Fatton   17',   88'

28 juni 1950 «onderlinge duels» 18:15 (UTC−3)	Joegoslavië	4 – 1	Mexico	Estádio dos Eucaliptos, Porto Alegre Toeschouwers: 11.000 Scheidsrechter:   Reginald Leafe
	Bobek   19' Ž. Čajkovski   22',   62' Tomašević   81'	Wedstrijdverslag	Ortiz   89' (pen.)

1 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Brazilië	2 – 0	Joegoslavië	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 142.000 Scheidsrechter:   Benjamin Griffiths
	Ademir   4' Zizinho   69'	Wedstrijdverslag

2 juli 1950 «onderlinge duels» 15:40 (UTC−3)	Zwitserland	2 – 1	Mexico	Estádio dos Eucaliptos, Porto Alegre Toeschouwers: 4.000 Scheidsrechter:   Ivan Eklind
	Bader   10' Antenen   44'	Wedstrijdverslag	Casarín   89'

Groep B

De Engelsen deden voor de eerste keer mee en werden gezien als de grote favoriet. Na een weinig overtuigende overwinning op Chili (2-0) kreeg Engeland te maken met een zwakke tegenstander: de Verenigde Staten, een verzameling amateurs. Echter, team USA won dankzij een goal van de Haïtiaan Gaetjens. De Engelsen moesten daarna winnen van Spanje in het Maracanã stadion, maar hadden pech dat een geldig doelpunt werd afgekeurd. Toen de Spanjaarden in de tweede helft scoorden was het afgelopen met de Engelsen.

De doelpuntenmaker in de wedstrijd Engeland-Verenigde Staten Joe Gaetjens had niet eens een Amerikaans paspoort, maar mocht meedoen omdat hij goed speelde bij Brookhattan in the American League. Hij speelde alleen voor team USA op het WK in Brazilië en ging later weer terug naar Haïti, waar hij één interland speelde. In 1964 werd hij vermoord door het wrede Papa Doc-regime, zijn lijk hebben ze nooit terug gevonden. Desondanks is hij opgenomen in de National Soccer Hall of Fame vanwege deze unieke prestatie.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Spanje	3	3	0	0	6	1	+5	6
Engeland	3	1	0	2	2	2	0	2
Chili	3	1	0	2	5	6	–1	2
Verenigde Staten	3	1	0	2	4	8	–4	2

25 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Engeland	2 – 0	Chili	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter:   Karel van der Meer
	Mortensen   27' Mannion   51'	Wedstrijdverslag

25 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Spanje	3 – 1	Verenigde Staten	Estádio Durival de Britto, Curitiba Toeschouwers: 10.000 Scheidsrechter:   Mario Vianna
	Igoa   81' Basora   83' Zarra   89'	Wedstrijdverslag	Pariani   17'

29 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Spanje	2 – 0	Chili	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 16.000 Scheidsrechter:   Alberto Malcher
	Basora   17' Zarra   30'	Wedstrijdverslag

29 juni 1950 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3)	Verenigde Staten	1 – 0	Engeland	Estádio Independência, Belo Horizonte Toeschouwers: 10.000 Scheidsrechter:   Generoso Dattilo
	Gaetjens   38'	Wedstrijdverslag

2 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Spanje	1 – 0	Engeland	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 74.000 Scheidsrechter:   Giovanni Galeati
	Zarra   48'	Wedstrijdverslag

2 juli 1950 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3)	Chili	5 – 2	Verenigde Staten	Estádio Ilha do Retiro, Recife Toeschouwers: 9.000 Scheidsrechter:   Mario Gardelli
	Robledo   16' Riera   32' Cremaschi   54',   82' Prieto   60'	Wedstrijdverslag	Wallace   47' Maca   48' (pen.)

Groep C

Ook de titelverdediger haalde de finale-poule niet. Italië had ernstig te lijden vanwege de vliegtuigramp van Torino waarbij de vrijwel volledige selectie van il grande Torino verongelukte. De Italiaans selectie ging dan ook met de boot naar Brazilië. Ze verloren meteen de cruciale wedstrijd van olympisch kampioen Zweden: 3-2 en waren in feite na één wedstrijd al uitgeschakeld.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Zweden	2	1	1	0	5	4	+1	3
Italië	2	1	0	1	4	3	+1	2
Paraguay	2	0	1	1	2	4	–2	1
India	teruggetrokken

25 juni 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Zweden	3 – 2	Italië	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 36.000 Scheidsrechter:   Jean Lutz
	Jeppson   25',   68' Andersson   33'	Wedstrijdverslag	Carapellese   7' Muccinelli   75'

29 juni 1950 «onderlinge duels» 15:30 (UTC−3)	Zweden	2 – 2	Paraguay	Estádio Durival Britto, Curitiba Toeschouwers: 8.000 Scheidsrechter:   Robert Mitchell
	Sundqvist   17' Palmér   26'	Wedstrijdverslag	López   35' López Fretes   74'

2 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Italië	2 – 0	Paraguay	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 26.000 Scheidsrechter:   Arthur Ellis
	Carapellese   12' Pandolfini   62'	Wedstrijdverslag

Groep D

Door alle afzeggingen had Uruguay alleen met het zwakke Bolivia te maken en die werd dan ook simpel verslagen: 8-0.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Uruguay	1	1	0	0	8	0	+8	2
Bolivia	1	0	0	1	0	8	–8	0
Frankrijk	teruggetrokken
Schotland	teruggetrokken
Turkije	teruggetrokken

2 juli 1950 «onderlinge duels» 18:00 (UTC−3)	Uruguay	8 – 0	Bolivia	Estádio Independência, Belo Horizonte Toeschouwers: 6.000 Scheidsrechter:   George Reader
	Míguez   14',   40',   51' Vidal   18' Schiaffino   23',   54' Pérez   83' Ghiggia   87'	Wedstrijdverslag

Voor de halve finales plaatsten zich twee Europese en twee Zuid Amerikaanse landen, vorig WK drie tegen een. Zweden en Brazilië plaatsten zich opnieuw, Uruguay en Spanje namen de plaats van Italië en Hongarije in.

Voor opnieuw immense toeschouwersaantallen ging Brazilië de finalepoule voortvarend van start: 7-1 tegen Zweden en 6-1 tegen Spanje. Het Maracanã ontplofte en volgens vooraanstaande journalisten was het niveau van zo'n hoog gehalte dat het eigenlijk niet eerlijk was, want dit niveau zou nooit meer te overtreffen zijn. Uruguay had aanzienlijk meer moeite met dezelfde tegenstanders: 2-2 tegen Spanje, 3-2 tegen Zweden. De laatste poulewedstrijd werd daardoor een finale waarbij Brazilië genoeg had aan een punt. Zweden werd derde na een zege op Spanje: 3-1.

  Zie het artikel Finale wereldkampioenschap voetbal 1950 voor een uitgebreide beschrijving van de beslissende wedstrijd in de finalepoule: Brazilië-Uruguay

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Uruguay	3	2	1	0	7	5	+2	5
Brazilië	3	2	0	1	14	4	+10	4
Zweden	3	1	0	2	6	11	–5	2
Spanje	3	0	1	2	4	11	–7	1

9 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Uruguay	2 – 2	Spanje	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter:   Benjamin Griffiths
	Ghiggia   29' Varela   73'	Wedstrijdverslag	Basora   37',   39'

9 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Brazilië	7 – 1	Zweden	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 139.000 Scheidsrechter:   Arthur Ellis
	Ademir   17',   36',   52',   58' Chico   39',   88' Maneca   85'	Wedstrijdverslag	Andersson   67' (pen.)

13 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Brazilië	6 – 1	Spanje	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 153.000 Scheidsrechter:   Reginald Leafe
	Parra   15' (e.d.) Jair   21' Chico   31',   55' Ademir   57' Zizinho   67'	Wedstrijdverslag	Igoa   71'

13 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Uruguay	3 – 2	Zweden	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 8.000 Scheidsrechter:   Giovanni Galeati
	Ghiggia   39' Míguez   77',   85'	Wedstrijdverslag	Palmér   5' Sundqvist   40'

16 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Zweden	3 – 1	Spanje	Estádio do Pacaembu, São Paulo Toeschouwers: 11.000 Scheidsrechter:   Karel van der Meer
	Sundqvist   15' Mellberg   33' Palmér   80'	Wedstrijdverslag	Zarra   82'

16 juli 1950 «onderlinge duels» 15:00 (UTC−3)	Uruguay	2 – 1	Brazilië	Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro Toeschouwers: 173.850 Scheidsrechter:   George Reader
	Schiaffino   66' Ghiggia   79'	Wedstrijdverslag	Friaça   47'

1950 Wereldkampioen
URUGUAY Tweede titel

8 doelpunten

•   Ademir

5 doelpunten

•   Óscar Míguez

4 doelpunten

•   Chico
•   Estanislau Basora
•   Telmo Zarra
•   Alcides Ghiggia

3 doelpunten

•   Karl-Erik Palmér
•   Stig Sundqvist
•   Juan Alberto Schiaffino

2 doelpunten

1 doelpunt

Eigen doelpunt

•   José Parra (Tegen Brazilië)

•  
  Uruguay
•  
  Zweden
•  
  Maracanã
•  
  De bal
•  
  Openingswedstrijd van het Maracanã Stadion, vóór het WK van 1950.