Vinkachtigen: Familie uit de orde zangvogels

De familienaam is afgeleid van het woord fringilla, Latijn voor vink (Fringilla coelebs), de meest algemene vertegenwoordiger van deze familie in Europa.

Vinkachtigen
Mannetje vink (Fringilla coelebs)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Aves (Vogels) Orde: Passeriformes (Zangvogels) Superfamilie: Passeroidea
Familie
Fringillidae Vigors, 1825
Afbeeldingen op Wiki Commons
Vinkachtigen op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie Vogels

Het zijn meest zaadetende vogels met een korte, sterke snavel. Ze hebben een harde schedel en grote kaakspieren, die nodig zijn om de zeer harde zaden te kraken. De mannetjes verschillen meestal van de vrouwtjes in uiterlijk.

De meeste vinken zijn territoriaal ingesteld, sommigen broeden coöperatief.

Ze komen voor in Noord-Amerika, Afrika, Azië en Europa. Veel soorten komen voor op het zuidelijk halfrond. Eén familie, Euphonia is inheems in Zuid- en Midden-Amerika (het Neotropisch gebied).

•  
  Vink (mannetje)
•  
  Kruisbek
•  
  Witbandkruisbek (Loxia leucoptera)
•  
  Putter
•  
  Appelvink
•  
  Geelnekdikbek
•  
  Keep
•  
  Mozambiquesijs
•  
  Sijs

De familie Fringillidae behoort tot de superfamilie Passeroidea. Er zijn meer vogelsoorten die de naam vink dragen, maar niet tot de Fringillidae gerekend worden, zoals de darwinvinken (Thraupidae). Verder is er de familie van prachtvinken (Estrildidae) waartoe veel kooivogels zoals de zebravink behoren. De gorzen (Emberizidae) werden vroeger ook tot deze familie gerekend, maar vormen nu een aparte familie. Al deze families behoren overigens wel tot dezelfde superfamilie Passeroidea.

 

De volgende geslachten zijn bij de familie van de Vinkachtigen (Fringillidae) ingedeeld:

• Geslacht Acanthis von Borkhausen, 1797 (drie soorten barmsijzen)
• Geslacht Agraphospiza Zuccon, Prŷs-Jones, Rasmussen & Ericson, 2012 (één soort de "Blanfords roodmus")
• Geslacht Bucanetes Cabanis, 1851 (twee soorten woestijnvinken)
• Geslacht Callacanthis Reichenbach, 1850 (één soort de "Burtons goudvink")
• Geslacht Carduelis Brisson, 1760
• Geslacht Carpodacus Kaup, 1829
• Geslacht Chloris Cuvier, 1800
• Geslacht Chlorodrepanis Perkins, 1899
• Geslacht Chlorophonia Bonaparte, 1851
• Geslacht Chrysocorythus Wolters, 1967
• Geslacht Coccothraustes Brisson, 1760
• Geslacht Crithagra Swainson, 1827
• Geslacht Drepanis Temminck, 1820
• Geslacht Eophona Gould, 1851
• Geslacht Euphonia Desmarest, 1806
• Geslacht Fringilla Linnaeus, 1758
• Geslacht Haemorhous Swainson, 1837
• Geslacht Hemignathus Lichtenstein, MHK, 1839
• Geslacht Hesperiphona Bonaparte, 1850
• Geslacht Himatione Cabanis, 1850
• Geslacht Leucosticte Swainson, 1832
• Geslacht Linaria Bechstein, 1802
• Geslacht Linurgus Reichenbach, 1850
• Geslacht Loxia Linnaeus, 1758
• Geslacht Loxioides Oustalet, 1877
• Geslacht Loxops Cabanis, 1847
• Geslacht Magumma Mathews, 1925
• Geslacht Mycerobas Cabanis, 1847
• Geslacht Oreomystis Stejneger, 1903
• Geslacht Palmeria Rothschild, 1893
• Geslacht Paroreomyza Perkins, 1901
• Geslacht Pinicola Vieillot, 1808
• Geslacht Procarduelis Blyth, 1843
• Geslacht Pseudonestor Rothschild, 1893
• Geslacht Pyrrhoplectes Hodgson, 1844
• Geslacht Pyrrhula Brisson, 1760
• Geslacht Rhodopechys Cabanis, 1851
• Geslacht Rhodospiza Sharpe, 1888
• Geslacht Rhynchostruthus Sclater, PL & Hartlaub, 1881
• Geslacht Serinus Koch, 1816
• Geslacht Spinus Koch, 1816
• Geslacht Telespiza Wilson, SB, 1890

Uitgestorven geslachten:

• Geslacht Akialoa Olson & James, 1995
• Geslacht Chloridops Wilson, SB, 1888
• Geslacht Ciridops Newton, A, 1892
• Geslacht Dysmorodrepanis Perkins, 1919
• Geslacht Melamprosops Casey & Jacobi, JD, 1974
• Geslacht Psittirostra Temminck, 1820
• Geslacht Rhodacanthis Rothschild, 1892
• Geslacht Viridonia Rothschild, 1892