In China worden veel verschillende talen gesproken.
De grootste groep vormt de Chinese taalgroep. Meestal worden met de term Chinees talen uit deze groep bedoeld. Hiervan is het Mandarijn veruit het grootst. Hoewel de Sinitische taalgroep vaak worden samengevat onder de noemer Chinees vormen zij taalkundig gezien aparte talen, die onderling niet of nauwelijks worden begrepen.
De Chinese standaardtaal is het Standaardmandarijn, gebaseerd op het dialect van Peking. Deze taal wordt onderwezen in de scholen en gebruikt door de overheid en is de officiële taal in de Volksrepubliek, op Taiwan en een van de vier officiële talen in Singapore. In de Volksrepubliek zijn door de regering 56 minderheden erkend. Hun talen hebben in de door hen bewoonde gebieden een officiële status, naast het Standaardmandarijn.
De Indo-Europese familie: 2 officiële etniciteiten (de Russen en Tadzjieken (eigenlijk Pamiri's). Er is ook een sterk door het Perzisch beïnvloede Äynu-taal die wordt gesproken door het Äynu-volk in het zuidwesten van Xinjiang die officieel als Oeigoeren worden beschouwd.
Hieronder vindt u lijsten met etnische groepen in China volgens taalkundige classificatie. Etniciteiten die niet op de officiële lijst van 56 etnische groepen in de VRC staan, worden cursief weergegeven. Pinyin-transliteraties en Chinese karakters (zowel vereenvoudigd als traditioneel) worden respectievelijk ook gegeven.
This article uses material from the Wikipedia Nederlands article Talen in China, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). De inhoud is, tenzij anders aangegeven, beschikbaar onder CC BY-SA 4.0 Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Nederlands (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.