Een krijgsmachtdeel (NAVO-term: military branch of armed service) is een gedeelte van de nationale strijdkrachten van een soevereine natie of staat met specifieke middelen.
Ze zijn onderverdeeld in wapens en dienstvakken, elk met eigen vakgebieden en specialismes. Krijgsmachtdelen ontwikkelen zich voortdurend om gelijke tred te houden met de technische vooruitgang. Ze hebben hun eigen operationele strategie en kunnen zelfstandig of gezamenlijk militaire operaties uitvoeren.
Militairen worden aangesteld binnen een bepaald krijgsmachtdeel. Ze ontvangen hun algemene opleiding bij een van de opleidingscentra van dat krijgsmachtdeel, en vaak ook hun specialistische en vervolgopleidingen. De meeste militairen blijven hun gehele loopbaan werken bij hetzelfde krijgsmachtdeel.
Sinds de Eerste Wereldoorlog worden gewoonlijk drie krijgsmachtdelen onderscheiden: landmacht, luchtmacht en marine. De landmacht leger is van oudsher de oudste en in veel landen het grootste deel van de strijdmacht. De eerste zelfstandige luchtmachten werden pas aan het begin van de 20e eeuw opgericht.
Sommige landen beschikken niet over alle drie deze krijgsmachtdelen. Landen die geen toegang hebben tot een zee of oceaan hebben bijvoorbeeld vaak geen aparte marine (bijvoorbeeld Luxemburg en Zwitserland). Andere landen onderscheiden naast de traditionele drie nog extra krijgsmachtdelen.
In veel landen vindt steeds vaker een verregaande samenwerking plaats tussen krijgsmachtdelen. Soms worden gezamenlijke (“joint”) eenheden opgericht of ontstaan nieuwe krijgsmachtdelen.
In sommige landen zijn er naast de traditionele drie nog andere krijgsmachtdelen. Voorbeelden zijn:
De Nederlandse krijgsmacht bestaat uit vier krijgsmachtdelen:
Er zijn binnen de Nederlandse krijgsmacht een aantal gezamenlijke ("paarse") opleidingscentra, waar militairen van verschillende krijgsmachtdelen opleidingen volgen. Voorbeelden zijn de Nederlandse Defensie Academie (NLDA) en de Defensie Para School (DPS).
Ook zijn er steeds meer gezamenlijke eenheden, zoals het Defensie Ondersteuningscommando (DOSCO), Defensie Cyber Commando (DCC), het Defensie Helikopter Commando (DHC), de Defensie Materieel Organisatie (DMO), het Joint ISTAR Commando (JISTARC), de Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando (DGLC), Defensie Telematica Organisatie (DTO) en de Defensie ICT Uitvoeringsorganisatie (DICTU).
De "paarse" eenheden werken voor alle vier krijgsmachtonderdelen, maar zijn administratief onder gebracht bij een van de krijgsmachtdelen. Het personeel van deze eenheden is afkomstig uit alle krijgsmachtdelen. Ook de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) is evenals haar voorganger de Militaire Inlichtingendienst (MID) een "paarse" organisatie, waar personeel van alle krijgsmachtdelen werkzaam is. Zij valt echter niet onder een van de krijgsmachtdelen maar rechtstreeks onder de Minister van Defensie.
De Belgische krijgsmacht bestaat uit volgende componenten:
De Rijkswacht (Frans: Gendarmerie) was een krijgsmachtdeel en viel onder het Ministerie van Defensie vanaf haar oprichting in 1796 totdat ze in 1992 werd gedemilitariseerd en onder het politieke gezag van de ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie werd gesteld.
Sommige opleidingen zoals de basisvorming, informatica of schietonderricht zijn voor alle personeelsleden hetzelfde en worden dus op niveau Defensie georganiseerd:
De volgende organisaties werken voor alle componenten, maar zijn administratief onder gebracht bij de Landcomponent:
Bronnen
Referenties |
This article uses material from the Wikipedia Nederlands article Krijgsmachtdelen, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). De inhoud is, tenzij anders aangegeven, beschikbaar onder CC BY-SA 4.0 Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Nederlands (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.