Habitat: Plaatsen waar een organisme in de natuur voorkomt, waar ze kunnen overleven, groeien en zich voortplanten

Zie Habitat (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Habitat.

Dit koraalrif in het Groot Barrièrerif is een rijk habitat voor zeeleven.

Pinguïns zijn een van de weinige dieren die Antarctica tot hun habitat maken.

Op deze plekken voldoen zowel biotische als abiotische factoren aan de minimale levensvoorwaarden het betreffende organisme, dat wil zeggen dat deze factoren binnen de toleranties van dat organisme blijven. Hierdoor kan het op deze plaatsen overleven, groeien en zich voortplanten. In de vegetatiekunde gebruikt men voor plantensoorten en voor plantengemeenschappen gewoonlijk de term standplaats in plaats van habitat.

De natuurlijke habitat van een soort is het type leefgebied waar deze soort gewoonlijk voorkomt en zich thuisvoelt, meer in het bijzonder het leefgebied waar de soort oorspronkelijk vandaan komt.

Het begrip habitat wordt vaak verward met het begrip biotoop. Een biotoop beschrijft het geografische gebied waar een organisme leeft, terwijl een habitat uitgaat van de biotische en abiotische levensvoorwaarden van het organisme.

Zo is in het biotoop bos de bodem de habitat voor de pissebed. De habitat van gewone dophei (Erica tetralix) wordt gekenmerkt door voedselarme, zure, en vochtige tot ronduit natte omstandigheden. De habitat van de grote brandnetel (Urtica dioica) kenmerkt zich door stikstofrijke bodems. Een winterkoning heeft zijn habitat in meerdere biotopen, zoals bos, duin, moeras en stadstuin.

Er wordt ook wel gesproken van leefomgeving. Voor de leefomgeving van mensen is er in Nederland het Planbureau voor de Leefomgeving. Bij de leefomgeving worden onderscheiden milieu, natuur en ruimte. Zie ook Omgevingsrecht, Omgevingsvergunning en Omgevingswet.