Gérard Xavier Marcel Depardieu (* 27. Dezember 1948 in Châteauroux, Indre) is en franzööschen Schauspeler, de siet 2013 ok de russ’sche Staatsbörgerschop hett.
Dezember">27. Dezember 1948 in Châteauroux, Indre) is en franzööschen Schauspeler, de siet 2013 ok de russ’sche Staatsbörgerschop hett. He tellt siet de 1970er Johren to de nafraagsten franzööschen Charakterdorstellers, man he hett ok in verschedene populäre Kummedien mitspeelt.
Depardieu as as drütt vun söss Kinner vun en Blicksmeed boren worrn un is in en Arbeiderfamilie in Châteauroux opwassen. Sien Öllern künnen nich lesen un ok nich schrieven. In de School harr he Lasten wegen in Spraakstören un gell as opasternatsch un labil. In sien Autobiografie vertellt he, dat he sik mit teihn Johren an homosexuelle Mannslüüd prostitueert harr. Mit dörteihn Johren füng he en Utbilln as Drucker an, de he aver gau wedder afbroken hett. In de Freetiet bedreev he in en US-Kaserne Boxsport. Wegen Roov un Smuggel harr he mehrmols Arger mit de Polizei un den Toll .
1964 is Depardieu vun en Fründ, den Schauspeelschöler Michel Pilorgé, betüdelt worrn, mit em na Paris to tehn. Na en Opföhren vun en Molière-Stück, hett he denn beslaten, dat he ok Schauspeler warrn wull. An’t Théâtre National Populaire hett he ümsünst Ünnerricht kregen, vun 1966 an besöch he denn de École d’Art Dramatique vun Jean-Laurent Cochet an’t Theâtre Edouard VI. ’N beten later harr he eerste Engagements an’t Theater un ok lüttere Optreden in Film un Feernsehn.
Över den Speelbaas Claude Regy hett Depardieu de Speelbaas’sche un Schrieversche Marguerite Duras drapen, mit de he in de Johren dorna veer Filmen dreiht hett. Sien Dörbrook harr de mit Filmen as Natalie Granger un Les valseuses (dt.: Die Ausgebufften). AS sik in de 1980er Johren tallrieke öllere Schauspelers, de lange Johren dat franzöösche Kino prägt harrn, torüchtagen hebbt oder storven sünd, is Depardieu to een vun de rutragensten Filmstars vun Frankriek opstegen. Blangen Jean Reno is Depardieu siet Anfang vun de 1990er Johren een vun de wenigen franzööschen Maanslüüd, de sik ok internatschonal in’t Filmgewarf en Naam maakt hebbt. För de Titelrull in Jean-Paul Rappeneau sien Cyrano de Bergerac harr he sien opstunns eenzige Oscar-Nomineren. Bit hüüt (2015) weer he in mehr as tweehunnert Film- un Feernsehrullen to sehn. Butendem weer he ok mehrmols as Speelbaas oder as Produzent an Produkschonen bedeeligt.
In sien Book „Vivant“ hett Depardieu 2004 schreven, dat em de Alkohol bannig tosetten de. In dat Book geev he ok pries, dat he en Lebbertransplantatschoon achter sik harr un sik dorüm as Neeborenen föhl un sien Leven geneten de. 2014 hett he bericht, dat de blangen annere Sorten Alkohol bit to veerteihn Buddels Wien an’n Dag drinken deit. Mehrmols is he dör sünnerlich Verhollen opfallen, to’n Bispeel as he in en Fleger vun de Air France in’n Gang pisst hett, nadem de Flaagbegleidersche em verboden harr, wiel den Start dat Klo to bruken. Ünner Alkohol is he ok mehrfack in Unfäll verwickelt wesen un hett dorher ok fakener al Strafen kasseert,,. Liekers föhrt Depardieu jümmer noch Auto un Motorrollers, vunwegen dat he ok en belgischen Föhrerschien hett, den man em in Frankriek nich wegnehmen kann.
Depardieu sien Ansicht na, weern de Stüern för Rieke Lüüd mit 75% tokamen veel to hooch. Üm dorvun aftokamen hett he 2012 sien Wahnsitt mit veel Medienschandaal ut Frankriek in den belgischen Grenzoort Estaimpuis-Néchin verleggt. Togliek möök he künnig, de franzöösche Staatsbörgerschop torüchgeven to wulln. Vun de Regeren is sien Verhollen düchtig angrepen worrn. An’n 20. Dezember 2012 hett de russ’sche Präsident Wladimir Putin Depardieu de russ’sche Staatsbörgerschop anstellt . Anfang 2013 hett Depardieu offiziell de russ’sche Staatsbörgerschop beandraagt un an’n 3. Januar per Ukas ok kregen. Liekers segg he apentlich, dat he en Franzoos weer. Depardieu sien offiziellen Wahnsitt is in de Stadt Saransk, woneem he ok vör hett en Restaurant apen to maken. Bito besitt Depardieu weltwiet veerteihn Wiengöder, woneem he sien egen Wien anboet und ok verköfft. Ok en poor Restaurants un Bars hett he in sien Besitt. De Natschonale Sekerheitsdeenst vun de Ukraine hett em in’n Juli 2015 för fief Johren de Inreis verseggt, vunwegen dat he apentlich seggt hebben schall, dat he Russland geern harr as ok de Ukraine, de en Deel vun Russland weer.
Depardieu weer vun 1970 bit 1996 mit de Schauspelersche Élisabeth Guignot verheiraat, de na de Eh wedder ehrn Geboortsnaam annahmen hett. Ut disse Eh stammt de twee Kinner Guillaume un Julie, de ok spoodriek as Schauspelers arbeit. Sien Söhn Guillaume is 2008 in’t Öller vun 37 Johren an en Lungensweer doodbleven, de op en Krankenhuusinfekschoon torüch geiht. Mit Karine Silla hett he butendem en Dochter, de Roxane heet un in’n Januar 1992 boren is. Dat Bekanntwarrn dorvun hett ok dorto föhrt, dat sien Eh scheedt worrn is.
In’t Johr 1996 hett Depardieu denn wat mit Carole Bouquet, mit de he vun 2003 bit 2005 verloovt weer. Siet de folgen Johren leevt he mit de veel jüngeren Clémentine Igou tosamen, de en Wiengoot in de Toskana verwalten deit. Vun 2001 bit 2006 harr he bito wat mit en Hélène Bizot (nich de Schauspelersch mit glieken Naam), mit de he en Söhn hett, de na sien doodbleven Fründ Jean Carmet Jean nöömt is un 2006 boren weer.
Johr | Titel | Synchroonsnacker |
---|---|---|
1970 | Tango, Feernsehn | |
1971 | Un peu de soleil dans l’eau froide | |
1972 | Le tueur dt.: Der Killer und der Kommissar | Christian Brückner |
1972 | Nathalie Granger | |
1973 | Au rendez-vous de la mort joyeuse dt.: Rendezvous zum fröhlichen Tod | Ulrich Bernsdorff |
1973 | L’affaire Dominici dt.: Die Affäre Dominici | Horst Gentzen |
1974 | Les valseuses dt.: Die Ausgebufften | Christian Brückner |
1975 | Pas si méchant que ça dt.: Ganz so schlimm ist er auch nicht | Christian Brückner |
1975 | Maîtresse | |
1976 | La dernière femme dt.: Die letzte Frau | Thomas Danneberg |
1976 | Barocco dt.: Barocco – Mord um Macht | Heiner Lauterbach |
1977 | René la canne dt.: Die wilden Mahlzeiten | Thomas Danneberg |
1978 | Préparez vos mouchoirs dt.: Frau zu verschenken | Wolfgang Pampel |
1978 | Ciao maschio dt.: Affentraum | Randolf Kronberg |
1978 | Le sucre dt.: Zucker, Zucker! | Uwe Karpa |
1979 | Les chiens dt.: Die Hunde | Manfred Lehmann |
1979 | Buffet froid dt.: Den Mörder trifft man am Buffet | Manfred Lehmann |
1980 | Mon oncle d’Amérique dt.: Mein Onkel aus Amerika | |
1980 | Le dernier métro dt.: Die letzte Metro | Gerd Böckmann |
1981 | Le choix des armes dt.: Wahl der Waffen | Manfred Lehmann |
1981 | La femme d’à côté dt.: Die Frau nebenan | Wolfgang Pampel |
1983 | Danton | Manfred Lehmann |
1983 | Les compères dt.: Zwei irre Spaßvögel | Christian Brückner |
1984 | Rive droite, rive gauche dt.: Die Enthüllung | |
1985 | Une femme ou deux dt.: Eine Frau zum Verlieben | Manfred Lehmann |
1986 | Les fugitifs dt.: Die Flüchtigen | Manfred Lehmann |
1987 | Sous le soleil de Satan dt.: Die Sonne Satans | Wolfgang Pampel |
1990 | Cyrano de Bergerac dt.: Cyrano von Bergerac | Sebastian Fischer |
1990 | Green Card dt.: Green Card – Scheinehe mit Hindernissen | Manfred Lehmann |
1991 | Mon père, ce héros dt.: Mein Vater, der Held | Manfred Lehmann |
1992 | 1492: Conquest of Paradise dt.: 1492 – Die Eroberung des Paradieses | Manfred Lehmann |
1994 | My Father the Hero dt.: Daddy Cool | Manfred Lehmann |
1994 | Le colonel Chabert dt.: Die Auferstehung des Colonel Chabert | Manfred Lehmann |
1995 | Les anges gardiens dt.: Die Schutzengel | Manfred Lehmann |
1996 | Bogus | Manfred Lehmann |
1998 | The Man in the Iron Mask dt.: Der Mann in der eisernen Maske | Manfred Lehmann |
1999 | Astérix & Obélix contre César dt.: Asterix & Obelix gegen Caesar | Manfred Lehmann |
1999 | Un pont entre deux rives dt.: Die Brücke von Ambreville | Manfred Lehmann |
2000 | 102 Dalmatians dt.: 102 Dalmatiner | Manfred Lehmann |
2002 | Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre dt.: Asterix & Obelix: Mission Kleopatra | Manfred Lehmann |
2002 | I Am Dina dt.: Dina – Meine Geschichte | Manfred Lehmann |
2003 | Le pacte du silence dt.: Pakt des Schweigens | Manfred Lehmann |
2004 | 36 Quai des Orfèvres dt.: 36 – Tödliche Rivalen | Manfred Lehmann |
2005 | Je préfère qu’on reste amis dt.: Zwei ungleiche Freunde | Manfred Lehmann |
2006 | Quand j’étais chanteur dt.: Chanson d’amour | Martin Umbach |
2008 | Astérix aux jeux olympiques dt.: Asterix bei den Olympischen Spielen | Manfred Lehmann |
2009 | Diamant 13 dt.: Diamond 13 | Manfred Lehmann |
2009 | Bellamy dt.: Kommissar Bellamy | Manfred Lehmann |
2010 | Mammuth | Manfred Lehmann |
2010 | La tête en friche dt.: Das Labyrinth der Wörter | Manfred Lehmann |
2011 | Rasputin | Manfred Lehmann |
2012 | Life of Pi dt.: Life of Pi: Schiffbruch mit Tiger | Joe Haggége |
2012 | Astérix & Obélix: Au service de sa Majesté dt.: Asterix & Obelix – Im Auftrag ihrer Majestät | Manfred Lehmann |
2013 | Les invincibles dt.: Eine ganz ruhige Kugel | Manfred Lehmann |
2014 | Welcome to New York | Torsten Münchow |
2015 | Valley of Love dt.: Valley of Love – Tal der Liebe | Manfred Lehmann |
2016 | Saint Amour dt.: Saint Amour – Drei gute Jahrgänge | Manfred Lehmann |
2016 | La Dream Team | Manfred Lehmann |
2017 | Bonne pomme |
Depardieu weer bit hüüt (November 2015) 48 mol för bekannte Filmpriesen vörslahn, dorünner ok eenmol för den Oscar as Best Hööftdorsteller in den Film Cyrano de Bergerac. Wunnen hett he bit hüüt eenuntwintig Fimpriesen, dorünner:
This article uses material from the Wikipedia Plattdüütsch article Gérard Depardieu, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Der Inhalt ist verfügbar unter CC BY-SA 4.0, sofern nicht anders angegeben. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Plattdüütsch (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.