Teofrasto (an griego: Θεόφραστος; Eresos, 372 a.C.
— 287 a.C.) fui un filósofo de la Grécia Antiga, sucessor de Aristóteles na scuola peripatética. Era ouriundo de Eressos, an Lesbos, sou nome ouriginal era Tirtamo, mas quedou coincido pula alcunha de 'Teofrasto', que le fui dada por Aristóteles, segundo se diç, para andicar las culidades d'ourador.
Depuis de tener recebido ua purmeira antroduçon a la filosofie an Lesbos, de parte dun Leucipo ó Alcipo, fui para Atenas i cunseguiu antegrar-se cumo nembro de l círclo platónico. Depuis de la muorte de Platon, ligou-se la Aristóteles i probabelmente acumpanhou-lo la Stagira: l'amisade íntima de Teofrasto cun Calistenes, l'aluno i cumpanheiro de Alexandre Magno, la mençon ne l testamiento a ua quinta an Stagira i ls repetidos apuntamientos subre la cidade i ls museus na Stória de las Plantas son fatos que lieban l'esta cuncluson.
Aristóteles, ne l testamiento, nomeou-lo cumo tutor de ls filhos, legando-le la biblioteca i ls ouriginales de ls trabalhos i zeignando-lo cumo sucesor ne l Liceu, quando se mudou para Calcis. Eudemo de Rodes tamien alude l'esta situaçon i diç-se que Aristóxeno quedou ressentido cun esta decison de Aristóteles.
Teofrasto presidiu a la scuola peripatética durante trinta i cinco anhos i morriu an 287 a.C.. Sob la direçon, la scuola floresceu admirabelmente — chegando a tener an torno de 2000 studantes — i quando Aristóteles morriu, Teofrastos adquiriu un jardin própio, cula ajuda de sou amigo íntemo Demétrio de Faleros.
Menandro, l poeta cómico, fui un de ls alunos. La popularidade manifestou-se ne l respeito que le tenien Filipe II de la Macedónia, Cassandro i Ptolomiu I i pula amprocedéncia dua acusaçon d'eirreligiosidade que fura anterposta contra el. Fui honrado cun un anterro público, i "a totalidade de la populaçon de Atenas honrou-lo grandemente, seguindo l corteijo até a la sepultura", segundo relata Diógenes Laércio.
Pulas listas de ls antigos se cunclui que las atebidades se stendírun a todos ls campos de l coincimiento cuntemporáneo. Ls scritos difíren probabelmente pouco de l tratamiento aristotélico de ls mesmos temas, ambora cun detalhes suplementares. Anfluenciou l tiempo cumo un grande dibulgador de la ciéncia. Ls scritos mais amportantes son dous bolumosos tratados botánicos:
Estes tratados custituen la mais amportante cuntribuiçon a la ciéncia botánica de to l'antiguidade até al Renacimiento.
Tamien ne ls chegórun fragmientos d'outra parte de l'obra, cumo ua Stória de la física, un tratado Subre las piedras, un trabalho Subre las sensaçones [De sensibus] i un subre Metafísica Airotai, que probabelmente era parte dun tratado sistemático. Alguns fragmientos científicos menores fúrun cumpilados nas eidiçones de J. G. Schneider (1818-21) i F. Wimmer (1842-62) i na eidiçon de bolso Analeta Theophrastea.
L'obra L caráter merece ua mençon a la parte. L trabalho cunsiste nun panorama brebe, bigoroso i mordaç de ls tipos morales, que cuntén ua baliosa çcriçon de la bida de la época. Trata-se, defenitibamente, de la purmeira tentatiba de screbir ua sistematizaçon de ls scritos dua sistemática de l caráter. L libro fui cunsidrado por alguns specialistas cumo un trabalho andependiente; outros anclinan-se pa l punto de bista de que Teofrasto solo terá scrito un rascunho, que fui recumpilado i eiditado depuis de la muorte; outros son de l'oupenion que L caráter fazie parte dun trabalho sistemático mais amplo; mas l stilo de l libro cuntradiç esta oupenion. Teofrasto tubo muitos eimitadores nesta maneira de screbir, notabelmente Preça de casa (1608), Sir Thomas Oberbury (1614-16), l bispo John Earle (1628) i Jean de La Bruyère (1688), que chegou a traduzir L caráter.
Diógenes Laércio cita antre las frases de Teofrasto esta: "Se sós eignorante, cumportas-te prudentemente, mas se tenes eiducaçon, cumporta-te stultamente". Tamien cita qu'als çcípulos, que le preguntórun qual era la sue radadeira mensaige, respundiu antes de morrer:
Nun de ls fragmientos de l'obra de Teofrasto, De Pietate (Perì Eusebeías), ancontramos la seguinte refréncia als judius, qu'el antende custituiren ua parte de l pobo sírio :
Plantas, animales i mesmo seres houmanos éran ouferecidos a a debindades, cumo Moloque, un dius de ls pobos cananeus, quando se zbiában de l'adoraçon de l Dius YHWH (Jabé ó Jeobá).
This article uses material from the Wikipedia Mirandés article Teofrasto, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Cuntenido çponibelizado ne ls termos de la CC BY-SA 4.0, salbo andicaçon an cuntrairo. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Mirandés (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.