É

Chèll articòl ché l'è adóma ü sbòss. Se vóter sì bù de mètega dént vergót de piö, preocüpès mia e próega. Issé de ìga ön'idéa de töcc i óter sbòss, ardì qé.

Chèlla us ché la gh'ha mia di foncc o i è tròp póche. Per piasér, zónta di fóncc a la us. Issé de ìga ön'idéa di ótre us senza fóncc, ardì ché.

É, (nòm uficiàl en italià: Eno) l'è 'na frasiù del cümü de Boàren en Val Sàbia, pruvìncia de Brèsa. La g'ha presapóch 90 abitàncc e la se tróa a 603 méter süra del leèl del mar.

El se tróa sö la dèstra del torènt Agna e l'è la frasiù piö àlta de la cumunità de la Degàgna.

A É se ghe rìa per mès de 'na stràda cumünàla che part de Boàren, che pàsa de San Martì e che dòpo la rìa 'nfìna a Treìs Bresà e À. L'abitàt l'è postàt a sulìf ai pé de 'n custù de mut a 41 km de Brèsa e 10 de Boàren.

Endèi docümèncc antìch l'è lüminàt coi nòm de Ino (sècol XII), Eno (sècol XIV e XV) e Heno (1693).

El rezülta part del cümü de Degagna zabèla 'ndèl sècol XV e l'è praticamènt sèmper stat enserìt en chèsto cümü 'nfina a che l'è stat agregàt a Boàren endèl 1928.

'Na ólta l'ìa cunusìt per la sò càa de marmor négher, ciamàt màrmor paragù. La càa l'è stàda sfrötàda per tat tép, e 'ndèl sècol XVI la sò préda l'è stàda dopràda per le decorasiù de la faciàda del Palàs de la Lòza de Brèsa.

• Nutìsie stòriché sö la frasiù de É. Arqiviad qé: [1]