Responsa de
Si vis, paginam "Verbum+(temporale)" crea! Conferantur etiam paginae 20 sequentes, in quibus quaesitum quodam modo continetur.
Verbum sive plenius verbum temporale est pars orationis quae in syntaxi quandam subiecti actionem vel statum significat. Sicut nomen personam indicat,... |
Verbum est: Verbum (generale) Verbum (temporale)... |
probabiliter lingua Protoindoeuropaea) commune, neutrum (e.g. Batavice, Danice, Suecice). Genus (grammatica Latina) Verbum (temporale)#Genera verborum... |
flexuras continent. Sententiae plerumque subiecto incipiunt, sed obiectum verbum temporale sequitur in grege boreali, cum verbo temporali anteeat in grege centrali... |
– verbum laudat, paradigmatis sine littera r, verbum sententiae. Ubi obiecto casus accusativi uti potes et verbum sine littera r declinatur, verbum generis... |
ubi totam adiectivum principali noctem adiectum est. [latravit], verbum temporale, principale syntagmatis verbalis est; quod praeterea regit syntagma... |
Nomen numerale est verbum in lingua quo numeri appellantur. Numerus Systema numericum Systema numerale Numeri Romani... |
maioris Siitis erat momenti quam martyrium Husaini filii AlisQuiddam verbum temporale hic abest., qui anno 680 apud oppidum Carbalam Iraquensem cecidit,... |
nomen et verbum in omnibus linguis distingui oportere. Secundum Isidorum, partes orationis primus Aristoteles duas tradidit, nomen et verbum; deinde Donatus... |
vidisset, stupuit et voluit delere eam quia censebat impudicam esse. verbum temporale saltandi est falsus amicus: non significat Hispanice "saltar" sed "bailar"... |
Obliqui: (coniunctiva verba cum "ut" vel "ne") Coniunctivus Quaestionis Obliquae: (quaerens verbum cum coniuncto verbo) Indicativus Imperativus Optativus... |
supplementum ponuntur. Creando inter duo verba vinculo praepositio unum verbum alteri facit quodammodo subiectum. Praepositionis enim est nomen vel localiter... |
sedebat animo humili' (ad verbum: "animus humi") Johannes seisoi pää painuksissa 'Johannes stabat capite demisso' (ad verbum: "caput demissum"). Bauer... |
Vide {{latinitas}}. Adiectivum (-i, n.), rectius nomen adiectivum, (vel verbum adiectivum per linguam Iaponicam) est nomen, quod alteri nomini subiungi... |
Grammatica (pars Verbum) etymologice ducitur (μορφή forma, λόγος 'argumentum'). In lingua Graeca verbum et nomen tamquam duae partes orationis a temporibus Aristotelis usque ad... |
post mortem prolato (1959). Aritas Subcategorizatio Transitivitas Verbum (temporale) Legere disceptationem valentiae ex conspectu grammaticae dependentiae... |
rem pūblicam perditum īrent (Sall. Cat. 36). Supinum in -um desinens apud verbum iri ponitur ad infinitivum passivum futurum creandum. Exemplar est “si sciret... |
audire non debemus, -io 4) Autem coniunctivus imperfecti -usus irrealis-, ei verbum non est cum sententia negans est. non pugnare = non pugnaremus! (-o 1) non... |
Pronomen | Articulus | Verbum (temporale) | Adverbium | Participium | Coniunctio | Praepositio | Interiectio | (Particula) Verbum (temporale) Persona: Prima... |
Pronomen | Articulus | Verbum (temporale) | Adverbium | Participium | Coniunctio | Praepositio | Interiectio | (Particula) Verbum (temporale) Persona: Prima... |