Signum Diacriticum
Signum diacriticum vel nota diacritica vel punctus diacriticus (Graece διακριτικός 'distinguens' a διακρίνειν 'distinguere') est signum, quo litterae differri possunt.
Necesse est, ut parva sint. Causa prima signis diacriticis utendi est penuria signorum ad expressionem sonorum in litteris, nam numerus litterarum cuiuslibet alphabeti finitus est.
Signa diacritica in lingua Graeca
Signa diacritica in lingua Graeca antiqua inventa sunt. Signa Graecae veteris sunt accentus acutus, gravis, circumflexus. Linguae Neograecae unum signum diacriticum est, τόνος, acuto antiquo simile, accentus signum.
Signa diacritica in lingua Latina
Signa longitudinis et brevitatis in lingua Latina sunt macron et brevis. Vocales longae signum longitudinis ferre possunt. Hoc signum est macron (a verbo Graeco μακρόν 'longum'). Vocales breves signum brevitatis (∪) ferre possunt. Haec signa rarissime vocalibus adduntur. Sicut in multis aliis linguis etiam in Latina trema (¨) scribi potest, e binis punctis constans, ad significandum vocalibus continuis non effici diphthongum.
Notae
Bibliographia
- Sweet, Henry. 1877. A Handbook of Phonetics.
Nexus externi
- Varii commentarii. Encyclopaedia Britannica.
This article uses material from the Wikipedia Latina article Signum diacriticum, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.