Romanticismo In Scientia

Al contrario del philosophia natural mechanistic del Illuminismo, scientistas european del periodo Romantic considerava que observer le natura implicava comprender le mesme e que le cognoscentia del natura "non debe esser obtinite per fortia". Illes sentiva que le Illuminismo habeva encouragiate le mal uso del scientias, e illes cercava promover un nove maniera pro augmentar le cognoscentia scientific, un maniera que illes sentiva que esserea plus beneficial non solmente pro le humanitate, ma etiam pro le natura. 

Le Romanticismo promulga multe themas: ille promoveva le anti-reductionismo (que le toto es plus valorose que le partes sol), e le optimistic epistemologic (le homine esseva connexite al natura), e ille encourageva le creativitate, le experientia, e le genio. Ille emphasizeva anque le rolo del scientista in le discovery scientific, affirmante que acquirer cognoscentia del natura significava comprender le homine alsi; pro iste motivo, iste scientistas dava grande importantia al respecto pro le natura.

Le Romanticismo declinava a comenciar circa 1840 quando un nove movimento, le positivismo, prendeva possession del intellectuales, e durava usque circa 1880. Como con le intellectuales qui previemente esseva disincantate con le Illuminismo e qui cercava un nove approtio al scientia, le personas ora perdeva interesse in le Romanticismo e cercava studiar le scientia per un processo plus rigorose.

Como le Illuminismo habeva un fixe prehension in Francia durante le ultime decadas del seculo 18, le vision romantic del scientia esseva un movimento que floreva in le Grande Britannia e specialmente in Germania durante le prime medietate del seculo 19.  Ambes voleva augmentar le auto-comprehension individual e cultural recognoscendo le limites del cognoscentia human per le studio del natura e le capacitates intellectual del homine. Le movimento romantic, tamen, resultava como un crescente aversion de multe intellectuales pro le principios promovite per le Illuminismo; alcun sentiva que le emphase del pensato illuministe sur le ratione a travese del rationalisation deductive e le mathematicisation del philosophia natural habeva create un approche al scientia que esseva troppo frigide e que essayava a controlar le natura, plus que co-exister pacificemente con illa.

Secundo le philosophes del Illuminismo, le cammino al cognoscentia complete requirerea le dissection de information sur qualcunque subjecto e un division de cognoscentia in subcategorias de subcategorias, cognoscite como reductionismo. Isto esseva considerate necessari pro construer super le cognoscentia del antiques, tal como Ptolemeo, e le pensatores del Renascentia, tal como Copernico, Kepler, e Galileo. On credeva largemente que le pur potentia intellectual del homine sol mesme esseva sufficiente pro comprender cata aspecto del natura. Exemplos de eminentes scholasticos del Illuminismo includite Sir Isaac Newton (physica e mathematica), Gottfried Leibniz (philosophia e mathematica), e Carl Linnæus (botanic e medico).

 

Romanticismo habeva quatro principios basic: "le unitate original del homine e le natura in un Epoque Auree; le subsequente separation del homine de natura e le fragmentation de facultates human; le interpretabilitate del historia del universo in terminos human, spiritual; e le possibilitate de salvation per le contemplation del natura."

Le supra-mentionate Epoque Auree es un referentia al mythologia e le legenda grec del Epochas del Homine. Pensatores romantic cercava reunir le homine con le natura e, per consequentia, con su stato natural.

Pro le romanticos, "le scientia non debe producer ulle division inter natura e homine." Romanticos credeva in le aptitude intrinsec del humanitate pro comprender le natura e su phenomenas, simile al philosophos illimuniste, ma illes preferiva non dissecar information como un sorta de insatiate sete de cognoscentia e non promoveva lo que illes videva como le manipulation de natura. Illes videva le Illuminismo como le "tentativa sin corde de extorquer cognoscentia ab natura" que collocava le homine super le natura, plus que como un parte harmoniose de illa; al contrario, illes voleva "improvisar sur natura como un grande instrumento." Le philosophia del natura esseva dedicate al observation de factos e experimento curiose, un approcha multo plus "manos-libre" pro comprender le scientia que le perspectiva del Illuminismo, como illo esseva considerate troppo controlante.

Secundo le romanticos, le scientia natural involveva le rejection de metaphores mechanic in favor de illes organic; in altere parolas, illes elegiva vider le mundo como componite de esseres vivente con sentimentos, plus que objectos que functiona simplemente. Sir Humphry Davy, un pensator romantic eminente, affirmava que comprender le natura requireva "un attitude de admiration, amor e adoration, ... un responsa personal."  Ille credeva que le cognoscentia esseva attingibile solmente per illes qui vermente appreciava e respectava le natura. Auto-comprehension esseva un aspecto importante del Romanticismo. Illo habeva minus a facer con probar que le homine esseva capace de comprender le natura (per su intellecto nascente) e ergo controlar lo, e plus a facer con le appello emotional de connecter se con le natura e comprender la a travese de un co-existentia harmoniose.

Quando categorisante le multe disciplinas del scientia que se disveloppava durante iste periodo, romanticos credeva que le explicationes de varios phenomenas deberea basar se super vera causa, lo que significava que causas jam cognoscite producera effectos simile in altere locos.  In iste maniera, le Romanticismo esseva multo anti-reductioniste: illes non credeva que le scientias inorganique esseva al summitate del hierarchia ma al fundo, con le scientias vital sequente e le psychologia in un position ancora plus alte.  Isto reflecteva le ideal romantic del scientia, proque le organismo integre prendeva plus importance super le materia inorganique, e le complexitates del mente human prendeva ancora plus preeminence, dato que le intellecto human esseva sacre e necessari pro comprender le natura circumstante e reunir se con illa.

Diverse disciplinas sur le studio del natura que esseva cultivate per le Romanticismo includeva: le Naturphilosophie de Schelling; cosmologia e cosmogonia; historia developmental del terra e su creaturas; le nove scientia del biologia; investigationes de statos mental, consciente e inconsciente, normal e anormal; disciplinas experimental pro revelar le fortias occulte del natura – electricitate, magnetismo, galvanismo e altere fortias vital; physiognomia, frenologia, meteorologia, mineralogia, anatomia "philosophic", inter altere.

Articulo principal: Naturphilosophie

In le Naturphilosophie de Friedrich Schelling, ille explicava su these sur le necessitate de reunir le homine con le natura; it was this German work that first defined the Romantic conception of science and vision of natural philosophy. Ille appellava le natura "un historia del cammino verso libertate" e incitava un reunion del spirito human con le natura.

Biologia

Le "nove scientia de biologia" esseva nominate biologia per Jean-Baptiste Lamarck in 1801, e esseva "un disciplina scientific independente nascent al fin de un longe processo de erosion de 'philosophia mechanical', consistente in un crescente conscientia que le phenomenos del natura vital non pote esser comprehendite al lumine del leyes del physica ma require un explication ad hoc."  Le philosophia mechanic del seculo 17 tentava explicar le vita como un systema de partes que opera o interage como illos de un machina. Lamarck affirmava que le scientias vital deberea separar se del scientias physica e laborava pro crear un campo de recerca que esseva differente del conceptos, leyes, e principios del physica. Al rejectar le mechanismo sin abandonar toto le studio del phenomena material que occur in le natura, ille poteva indicar que "le esseres vivente ha characteristicas specific que non pote esser reducite a illos possedite per corporas physic" e que le natura vital esseva "un collection d'objectos metaphysic" ("un assemblage de objectos metaphysic").  Ille non 'discoperiva' le biologia; ille aggregava previe operationes e les organisava in un nove scientia.

Goethe

 

Articulo principal: Scientia goethean
Vide anque: Theoria del colores

Le experimentos de Johann Goethe con optica esseva le resultato directe de su application del ideales romantic de observation e negligentia del proprie travalio con le optica de Newton. Ille credeva que le colore non esseva un phenomenon physicamente exterior ma interne al humanitate; Newton concludeva que le luce albe esseva un mixtura de altere colores, ma Goethe credeva haber disprovate iste affirmation per su experimentos de observation. Ille dava emphasis al capacitate human de vider le colore, le capacitate human de acquirer cognoscentia per "scintillas de perspicacitate", e non un equation mathematic que poteva describer lo analyticamente.

Humboldt

Articulo principal: Scientia humboldtian

Alexander von Humboldt esseva un fervente advogate del collection de datos empirical e le necessitate del scientista natural in usar experientia e quantification pro comprender le natura. Ille cercava trovar le unitate del natura, e su libros Aspects of Nature e Kosmos lodava le qualitates aesthetic del mundo natural describente le scientia natural in tonos religiose. Ille credeva que le scientia e le belleza poteva complemettar se reciprocamente.

Historia natural

Le Romanticismo jocava anque un grande rolo in le historia natural, particularmente in le theoria evolutionari biologic. Nichols (2005) examina le connectiones inter scientia e poesia in le mundo angloroman durante le seculos 18 e 19, focalisante se in le obras del historico natural american William Bartram e le naturalista britannic Charles Darwin. Le Travels through North and South Carolina, Georgia, East and West Florida de Bartram (1791) descripeva le flora, fauna, e paisages del Sud america con un cadentia e energia que se prestava a imitation e deveniva un fonte de inspiration pro poetas romantic de ille epocha como William Wordsworth, Samuel Taylor Coleridge, e William Blake. Le obras de Darwin, includente On the Origin of Species by Means of Natural Selection (1859), marcava le fin del epocha romantic, quando usar le natura como un fonte de inspiration creative esseva commun, e conduceva al ascension del realismo e le uso de analogia in le artes.

Mathematica

Alexander (2006) argumenta que le natura del mathematica cambiava in le seculo 19 de un practica intuitive, hierarchical, e narrative usate pro resolver problemas concrete a un theoric uno in le qual logica, rigor, e consistentia interne deveniva importante. Nov campos inexpectate emergeva, como le geometria non-euclidean e le statisticas, como anque le theoria de gruppos, le theoria de conjunctos, e le logica symbolic. Con le cambio del disciplina, cambia anque le natura del homines involvite, e le imagine del tragic genio romantic sovente trovate in arte, litteratura, e musica pote esser applicate anque a mathematicos como Évariste Galois (1811–32), Niels Henrik Abel (1802–29), e János Bolyai (1802–60). Le plus grande del mathematicos romantic esseva Carl Friedrich Gauss (1777–1855), qui faceva contributiones major in multe ramos del mathematica.

Physica

Christensen (2005) monstrava que le labor de Hans Christian Ørsted (1777–1851) esseva basate in Romanticismo. Le discoperta de Ørsted del electromagnetismo in 1820 se dirigeva contra le physica newtonian mathematic del Illuminismo; Ørsted considerava que le technologia e le applicationes practic del scientia esseva dissociate del vera recerca scientific. Fortemente influentiate per le critica de Kant del theoria corpuscular e per su amicitia e collaboration con Johann Wilhelm Ritter (1776–1809), Ørsted adheriva a un philosophia natural romantic que rejecteva le idea del extension universal de principios mechanic comprehendite per mathematica. Pro ille le scopo del philosophia natural esseva detacher se del utilitate e devenir un enterprise autonom, e ille compartiva le conviction romantic que le homine mesme e su interaction con le natura esseva al puncto focal del philosophia natural.

Astronomia

 

Le astronomo William Herschel (1738–1822) e su soror Caroline Herschel (1750–1848) esseva dedicate al studio del stellas; illes cambiaran le conception public del systema solar, le Via Lactea, e le signification del universo.

Chemia

Sir Humphry Davy esseva "le homine de scientia le plus importante in Britannia qui pote esser describe como un romantic." Su nove approche a lo que ille appellava "philosophia chimic" esseva un exemplo de principios romantic in uso que influentiva le campo de chemia; ille accentuava un discoperta del "causas primitive, simple, e limitate in numero del phenomenonas e cambios observate" in le mundo physico e le elementos chimic ja cognoscite, illos que habeva essite discoperite per Antoine-Laurent Lavoisier, un philosopho del Illuminismo.  Fidel al anti-reductionismo romantic, Davy affirmava que ille non esseva le componentes individual, ma "le poteres associate con illos, que dava character al substantias"; con altere parolas, non lo que le elementos esseva individualmente, ma como illos se combinava pro producer reactiones chimic e, pro consequente, completer le scientia de chemia.

Chemia organic

Le disveloppamento del chemia organic in le seculo 19 exigeva le acceptation per chemistas de ideas que derivava del Naturphilosophie, modificante le conceptos del Illuminismo sur le composition organic presentate per Lavoisier. De central importantia esseva le labor sur le constitution e synthese de substantias organic per chemistas contemporanee.

Un altere pensator romantic, qui non esseva un scientista ma un scriptor, esseva Mary Shelley. Su famose libro Frankenstein transmitteva anque aspectos importante del Romanticismo in le scientia, includente elementos de anti-reductionismo e manipulation del natura, ambe themas clave que concerneva le Romanticos, assi como le campos scientific de chemia, anatomia, e philosophia natural. Illa insisteva sur le rolo e le responsabilitate del societate in le relation con le scientia, e per le morale de su historia, illa supportava le position romantic que le scientia poteva facilemente disviar a minus que le homines prendeva plus attention a appretiar le natura que a controlar la. 

Le representation popular del scientia Le depiction de John Keats de "philosophia frigide" in le poema "Lamia"  influentiva le sonetto de Edgar Allan Poe de 1829 Al Scientia' e le libro de Richard Dawkins de 1998, Unweaving the Rainbow.

Le ascension del positivismo de Auguste Comte in 1840 contribueva al declino del approcha romantic al scientia.

• Alexander, Amir R (2006). "Tragic Mathematics: Romantic Narratives and the Refounding of Mathematics in the Early Nineteenth Century". Isis 97 (4): 714–726. doi:10.1086/509952. PMID 17367007. 
• Bossi, M., and Poggi, S., ed. Romanticism in Science: Science in Europe, 1790–1840. Kluwer: Boston, 1994.
• Cunningham, A., and Jardine, N., ed. Romanticism and the Sciences. (1990). excerpt and text search
• Fulford, Tim, Debbie Lee, and Peter J. Kitson, eds. Literature, Science and Exploration in the Romantic Era: Bodies of Knowledge (2007) excerpt and text search
• Holmes, Richard. The Age of Wonder: The Romantic Generation and the Discovery of the Beauty and Terror of Science (2009) (ISBN 978-1-4000-3187-0), focus on William Herschel the astronomer and Humphry Davy the chemist
• Holland, Jocelyn. German Romanticism and Science: The Procreative Poetics of Goethe, Novalis, and Ritter (2009) excerpt and text search
• McLane, Maureen N. Romanticism and the Human Sciences: Poetry, Population, and the Discourse of the Species (2006) excerpt and text search
• Murray, Christopher, ed. Encyclopedia of the romantic era, 1760–1850 (2 vol 2004); 850 articles by experts; 1600pp
• Richardson, Alan. British Romanticism and the Science of the Mind (2005) excerpt and text search
• Snelders, H. A. M. (1970). "Romanticism and Naturphilosophie and the Inorganic Natural Sciences, 1797–1840: An Introductory Survey". Studies in Romanticism 9 (3): 193–215. doi:10.2307/25599763.