Jano: Deo in mythologia roman

Ille recipeva sacrificios ante omne altere deo. Le imagines de Jano monstra su capite con duo facies, como un porta. Jano portava un clave, symbolisante su poter super le entrata al celos.

Jano
instantia de: deitate roman[*], liminal deity[*]
Commons: Ianus

Su culto esserea multo antique, remontante al epocha de Romulo. Le rege Numa Pompilio ha appellate le mense januario in honor de Jano e dedicate le passage famose que esseva aperite in tempores de guerra ma clause durante le pace.

Con Saturno, Jano ha inaugurate le Etate de Auro italic e initiate le culto del altere deos in Italia. On invocava Jano e Jupiter (in iste ordine) al comenciamento de cata interprisa. Totevia, le primordialitate de Jano non indicava que su poter esseva superior a cello de altere deos.

Jano presideva super le comenciamento de cata anno e cata die, e prestres le coleva cata alba. Le 1 de januario – le die le plus sacrate a Jano – on evitava attentivemente querelar o maledicer, portava habitos festive, dava presentes le un al altere, e interprendeva un parte de su actiones intendite pro le anno a venir.

Le poeta Ovidio affirma que Jano es le mesme deo que Chaos, primo del deos primordial de Hesiodo. On identificava Jano anque con le deo Sol o Apolline (θυραῖς).

On offereva a Jano tortas appellate janual, hordeo, incenso e vino.

• William Smith (1873). "Janus". A dictionary of Greek and Roman biography and mythology. London.