Շաուքի Ապի Շաքրա

Շաքրա ծնած է 1935-ին: Պէյրութ: Նախնական կրթութիւնը ստանած է Ռաշմայայի Մար Եուհաննա նախակրթարանին, իսկ երկրորդական ուսումը` Պէյրութի Հիքմէ վարժարանին մէջ: Սկսած է գրել երիտասարդ տարիքին: Մաս կազմած է «Սուրայեայ» («Լուսաջահը») գրական խումբին եւ Եուսեֆ Խալի «Շը՛ըր» բանաստեղծական հանդէսի խմբագրական կազմին: Խմբագրած է «Նահար» օրաթերթի մշակութային էջը: Ներկայիս կ՛ապրի Պէյրութ:

Շաուքի Ապի Շաքրայի գլխաւոր քերթողական հատորները.

• «Աղքատներուն տոպրակները» (1959),
• «Թագաւորին քայլերը» (1960),
• «Ջուր` ընտանիքին ձիուն» (1962),
• «Սկիւռը կ՛իյնայ աշտարակէն» (1971),
• «Կը հետեւի կախարդին եւ հասկերը կը կոտրտէ վազելով» (1979),
• «Շուարումս խնձոր նստած է սեղանին վրայ» (1983),
• «Մի՛ առներ մեհեանի տղուն թագը» (1992),
• «Կարօտի աղօթք` մենութեան մահճակալին վրայ» (1995),
• «Զարգացած սրունքներով նաւաստին» (2003),
• «Ովասիսին եւ խոտին գիշերային հագուստը» արձակ բանաստեղծութիւններու ժողովածուները (1998) եւ «Երէկին վարորդը կ՛իջնէ կառքէն» խորագրեալ արձակ հատորը:

1962-ին, Շաուքի Ապա Շաքրա կը հրատարակէ «Ջուր` ընտանիքին ձիուն» խորագրեալ քերթողագիրքը, որ կ՛արժանանայ «Շը՛ըր» հանդէսի տարեկան մրցանակին: Սոյն գործը ջերմօրէն կը գնահատուի նորարարութեան կողմնակից քննադատներու կողմէմ, որոնք Շաուքի Ապի Շաքրայի անձին մէջ կը տեսնեն իւրայատուկ հոգեբանութեամբ եւ աշխարհահայեացքով օժտուած բանաստեղծ մը: