گونه‌زایی پراجا
در گونه‌زایی پراجا یا گونه‌زایی پرامیهن (به انگلیسی: Parapatric speciation)، دو زیرجمعیت از یک گونه جدایی تولیدمثلی از یکدیگر را تکامل می‌دهند و در عین حال به تبادل ژن‌ها ادامه می‌دهند.
این حالت گونه‌زایی دارای سه ویژگی متمایز است: ۱) جفت‌گیری به صورت غیرتصادفی، ۲) شارش ژن به‌طور نابرابر رخ می‌دهد، و ۳) جمعیت‌ها در محدوده‌های جغرافیایی پیوسته یا ناپیوسته وجود دارند. این الگوی توزیع ممکن است نتیجه پراکندگی نابرابر، موانع جغرافیایی ناقص، یا بیان متفاوت رفتار و موارد دیگر باشد. گونه‌زایی پرامهنی پیش‌بینی می‌کند که مناطق دورگه‌زایی اغلب در محل اتصال بین دو جمعیت وجود خواهد داشت.
در جغرافیای زیستی، اصطلاح پرامیهن اغلب برای توصیف رابطه بین جانداران استفاده می‌شود که دامنه آنها به‌طور قابل توجهی همپوشانی ندارند اما بلافاصله در مجاورت یکدیگر هستند. آنها با هم یافت نمی‌شوند مگر در یک منطقه تماس باریک. پرامیهن یک توزیع جغرافیایی است که در مقابل همجا (همان منطقه) و ناهمجا یا پیرابوم (دو مورد مشابه از مناطق متمایز) قرار دارد.
«شکل‌های» مختلفی از پرامهنی پیشنهاد شده‌است و در زیر مورد بحث قرار گرفته‌است. جری کوین و اُر در گونه‌سازی این شکل‌ها را به سه گروه دسته‌بندی می‌کنند: کلاین (شیب‌های محیطی)، «سنگ پله‌ای» (جمعیت‌های گسسته)، و گونه‌زایی ایستایی در سازگاری با بسیاری از ادبیات گونه‌سازی پیرامهنی. : 111 از این پس، مدل‌ها با فرمت مشابهی تقسیم می‌شوند.
.png)
جستارهای وابسته
منابع
This article uses material from the Wikipedia فارسی article گونه‌زایی پراجا, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.