گرادیان زمین گرمایی یا شیب زمینگرمایی، آهنگ افزایش دما نسبت به افزایش عمق درون زمین است.
در بیشتر بخشهای جهان، در نواحی دور از مرزهای صفحات تکتونیک، آهنگ افزایش دما حدود ۲۵ درجه سانتی گراد در هر کیلومتر عمق (۱ درجه فارنهایت در هر ۷۰ فوت از عمق) است. غالباً زمین گرمایی اشاره به زمین دارد هرچند که این مفهوم را میتوان برای سایر سیارهها هم استفاده کرد. دمای درون زمین ناشی از ترکیب گرمای باقیمانده از برافزایش سیارات (planetory accretion)، دمای حاصل از تباهی رادیواکتیوی decay radioactive، و احتمالاً دمای حاصل از سایر منابع است. ایزوتوپهای مهم تولیدکننده گرما در زمین پتاسیوم ۴۰، اورانیوم ۲۳۸ و توریوم ۲۳۲ هستند. در مرکز زمین، دما تا ۷۰۰۰ و فشار تا ۳۶۰ میرسد.
دما در زمین با عمق افزایش مییابد.
دمای درون زمین را میتوان به عنوان یک منبع گرمایی موسوم به انرژی زمین گرمایی استفاده کرد.
گرادیان زمینگرمایی از مکانی به مکان دیگر تغییر میکند.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article گرادیان زمینگرمایی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.