کیسهٔ هوا یا ایربگ یک وسیلهٔ ایمنی مدرن در خودروها است که در زمان تصادف خودرو پرباد شده و به شکل بالش میان سرنشین و بدنه خودرو در نقش حفاظی نرم قرار میگیرد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
برخی از پژوهشها نشان میدهد که اگر کمربند ایمنی بسته شود کیسهٔ هوا تا ۸ درصد امکان مرگ سرنشین را میکاهد. کیسههای هوا هرساله درحال ارتقا کارایی میباشد. امروزه کیسههای هوا بعد از برخورد خودرو با موانع سخت در کسری از ثانیه باد شده و میان سر و بدن سرنشینان با اجزاء درون خودرو حائل میشود. در این میان کمربند ایمنی با ایجاد شتاب منفی روی بدن مسافرین، باعث کاهش یافتن ضربه وارده میشود.
گواهی ثبت اختراع کیسه هوا در ۱۹۱۹ و با هدف «محافظت از هواپیما و دیگر قطعات آن» توسط دو دندانپزشک با نامهای هارولد روند و آرتور پروت از برمینگام انگلستان، در آمریکا ثبت شده و در سال ۱۹۲۰ تأیید شد.
در دهه ۱۹۸۰ نخستین کیسه هوا برای خودروها ساخته شد. پس از سال ۱۹۹۸، تمام خودروهای تولیدشده ملزم به داشتن کیسههای هوا در سمت راننده و مسافر گردیدند. آمارها نشان میدهد، استفاده از کیسه هوا در خودروها باعث کاهش ۳۰ درصدی خطر مرگ در تصادفهای رو در رو میگردد.[نیازمند منبع]
هر کیسه هوا از ۳ قسمت اصلی تشکیل شدهاست:
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کیسه هوا موجود است. |
اطلاعاتی دربارهٔ کیسهٔ هوا و فیلم صحنهآهستهٔ بازشدن کیسهٔ هوا(انگلیسی)
This article uses material from the Wikipedia فارسی article کیسه هوا, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.