کشف الغمه فی معرفه الائمه

اربلی از ادیبان شیعی قرن هفتم هجری است که در شهر اربل، در شمال عراق به دنیا آمد و در سال ۶۹۳ هجری در بغداد بدرود حیات گفت. صاحب امل الامل از وی به عظمت یاد کرده و نوشته‌است: «او دانشمند، فاضل، محدث، ثقه، شاعر، ادیب و نگارنده و مجمع فضائل بود» وی بخش آخر جزء سوم این اثر ارزشمند را به مهدی امام دوازدهم شیعه اختصاص داده و به مباحثی چون محل تولد ایشان، زمان تولد، نسب، پدر، مادر، اسم، کنیه و لقب او پرداخته‌است.

ترتیب این کتاب بر طبق اسامی چهارده معصوم است. گردآورنده ابتدا به تحولات پیامبر اسلام و زندگینامه او پرداخته، پس از آن زندگی بقیه چهارده معصوم را به ترتیب آورده و در ضمن اشاره‌ای هم به خَدیجه دختر خویلد (۶۸ق‌ه-۳ق‌ه) نخستین همسر محمد، مادر فاطمه و اولین زن ایمان آورنده به اسلام کرده‌است. وی درباره پیامبر اسلام و هر یک از امامان شیعه، ابتدا نام و ولادت آنها و بعد زندگینامه آنان را به تفصیل ذکر می‌کند. پس از آن، به بیان فضایل و معجزات و افتخارات آنان می‌پردازد و فرزندان، اولاد و نسب آنها را ذکر می‌کند. وصیتنامه‌ها و جریان شهادت و وفات آنان نیز قسمتی از عناوین کتاب را تشکیل داده‌اند.