نشخوار، به حیوان اجازه میدهد که تا به سرعت چرا کرده، غذای کافی بخورد و سپس هنگام استراحت غذا را به خوبی بجود.
در لغتنامه دهخدا برای عمل نشخوار کردن، آمده است: «آنچه گاو و شتر و گوسپند خورده خود را باز از معده به دهن آورده، بخایند و فروبرند.» که از دو بخش «نش» (احتمالا مخفف «نوش») و «خوار» به معنی «خوردن» آمده است.
پیش از بازگشت غذا به دهان، نگاری منقبض میشود و مقداری از غذا را به نزدیکی کاردیا منتقل میکند. پس از آن و بیدرنگ، عمل دم انجام، دهانه نای بسته شده و موجب میشود تا فشار منفی درون قفسه سینه، بیشتر شود که این فشار منفی به مری منتقل خواهد شد. فشار کمتر در مری به نسبت شکمبه، موجب انتقال مقداری غذا به مری میشود. غذا، سپس وارد دهان شده و بعد از آبگیری، جویده میشود.
دوباره جویدن غذا، هنگام استراحت انجام میشود و در مقایسه با جویدن آغازین کندتر است. در این مرحله آروارههای گاو، تا ۵۵ حرکت در دقیقه برآورد شده است. لقمه حاصل از عمل نشخوار، وارد شکمبه میشود.
طول زمان نشخوار در گاو، نزدیک به ۸ ساعت در روز میباشد. تماس علوفه با دیواره نگاری، به ویژه ناحیه کاردیا، محرک اصلی آغاز شدن فرآیند نشخوار است.و این حرکت به سرعت آن کمک می کند.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article نشخوار, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.