شاخص توسعه انسانی در ایران

همچنین در رتبه‌بندی منطقه‌ای رتبهٔ هشتم خاورمیانه به ترتیب پس از اسرائیل، امارات متحده عربی، قبرس، قطر، بحرین، کویت و عربستان قرارداشته‌است. شاخص توسعه انسانی ایران در سال ۲۰۲۱ برای چهارمین سال پیاپی کاهش پیدا کرده و به اندازه سال ۲۰۱۴ رسیده‌است. این شاخص در سال ۲۰۲۱ به ۰٫۷۷۴ رسید. در سال ۲۰۱۷ این آمار به اوج خود یعنی ۰٫۷۸۹ رسید ولی پس از آن افت کرد.

آموزش پایه در ایران برطبق قانون اساسی اجباری است. نرخ سواد در ایران ۸۶٫۸ درصد است. ایران ازنظر نرخ سواد در رتبهٔ۸۹ جهان قرار دارد.

امید به زندگی در لحظهٔ تولد در ایران ۷۵٫۵سال است که از این لحاظ در رتبهٔ ۶۲ جهان قراردارد. کشور ژاپن با امید به زندگی۸۳٫۷ سال در رتبهٔ اول جهان قرار دارد.

درآمد سرانه هر ایرانی از لحاظ «قدرت خرید» بر اساس‌معلم برابر ۱۲ دلار است. ایران با این سرانه در رتبه‌های آخر جهان قرار می‌گیرد. این در حالی است که تولید ناخالص داخلی ایران در رتبه ۶۶ جهانی جای دارد.

ایران در شاخص توسعهٔ انسانی در سال ۲۰۱۵ نمرهٔ ۸۷/۷۷۴ و رتبهٔ ۶۹ را به‌دست آورده‌است. در سال ۲۰۱۳ نمرهٔ ۸۷/۷۴۹ و در سال ۲۰۱۲ نیز نمرهٔ ایران در این شاخص ۸۷/۷۴۹ اعلام شده بود. بااین‌حال، ایران در رتبه‌بندی جهانی ازنظر توسعهٔ انسانی نزول ۲پله‌ای داشته‌است. رتبهٔ ایران ازنظر میزان توسعهٔ انسانی درمیان ۱۸۷ کشور جهان در سال ۲۰۱۳، ۷۵ اعلام شده‌است. این درحالی است که ایران در سال ۲۰۱۲ رتبهٔ ۷۳ را از این نظر به خود اختصاص داده‌بود.