رأیدهی تاکتیکی یا رأیدهی استراتژیک به انواع روشهایی گفته میشود که در آن رأیدهنده نه به گزینه مطلوب خود بلکه به گزینهای دیگر رأی میدهد تا از نتیجه نامطلوبی جلو بگیرد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
بر اساس قضیه گیبارد–ساترویت نشان داده شدهاست که اگر یک روش رایگیری برای برگزیدن یکی از گزینههای متعدد، کاملاً بدون استراتژی باشد، آنگاه آن روش یا باید دیکتاتوری باشد یا غیرقطعی (یعنی ممکن است هر بار که به همان مجموعه از ترجیحات رایدهندگان اعمال شود، همان پیشامد را برنگزیند). برای مثال، روش رأیدهی تصادفی، که بهطور تصادفی رأی یک رأیدهنده را برگزیده و از این به منظور تعیین پیشامد استفاده میکند، بدون استراتژی است ولی ممکن است در صورت اعمال شدن در دفعات متعدد به همان مجموعه از آرا، به نتایج متفاوتی بینجامد. برای مثال در یک رأیگیری اکثریتی، یک رأیدهنده ممکن است گاهی با رأی دادن به یک گزینهٔ کمتر مطلوب، ولی عموماً محبوبتر به پیشامد «بهتری» دست یابد.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article رأیدهی تاکتیکی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.