نوع پوشش یکی از مصادیق آداب معاشرت است که در هر کشوری به کار میرود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پس از انقلاب صنعتی و تخصصی شدن مشاغل، استفاده از قواعد پوشش در این محیطها متداول شد و این قواعد پوشش و لباسفرمها نماد یکپارچگی و یکسانی کارکنان میبود. استفاده از قواعد پوشش و لباس فرم و یکسان بین کارمندان و اعضای یک گروه محدود به شرکتهای بزرگ امروزی نبودهاست و از دیرباز در بین قبایل و ارتشها رواج داشتهاست.
لباس کار بهعنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی بوده و کلیه کارکنان باید بالباس کار متناسب با محل کار، در سرکار حاضر شوند. سادهترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار یا کاپشن و شلوار (۲ تکه) یا لباس کار یکسره (یکتکه) از آنها استفاده میشود. با توجه به اینکه کارگران و کارمندان بهصورت روزانه بالباس کار در محیط کار حاضر میشوند، توجه به خصوصیات لباس کار توسط کارفرما اهمیت فراوانی دارد. درصورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارگر آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزند بایستی از لباس کار آستینکوتاه یا لباس کار سرآستین کشدار استفاده نماید.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article دستورالعمل پوشش, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.