خاندان نوذر

توس و گستهم از اعضای مهم این خاندان هستند. پس از مرگ نوذر، شاه ایران، بزرگان ایران هیچیک از دو پسر نوذر را زیبندهٔ شاهی ندانسته و سلطنت را به خاندان کیانیان انتقال دادند.

در دورهٔ کی‌کاوس این خاندان نفوذ و قدرت فراوانی یافت و خاندان گودرز را کنار زد امّا در دوره کیخسرو، گودرزیان دوباره توانستند قدرت از کف رفتهٔ خود را باز یابند. در شاهنامه میان این دو خاندان کشمکشی برای دستیابی به قدرت سیاسی وجود دارد. در یک سوی این کشمکش، توس، کی‌کاوس و فریبرز هستند و در سوی دیگر گودرز، رستم و سیاوش قرار گرفته‌اند.

زمانیکه سهراب در کشور توران پا به سن بلوغ گذاشت خواست تا پدر را بیابد، به همین بهانه آهنگ جنگ با ایرانیان نمود. او در حمله به دژ سپید توانست هژیر را به اسارت در آورد سپس از هژیر خواست تا از بالای تپه‌ای مشرف به اردوگاه ایرانیان یکایکا سران خیمه‌ها و پرچم‌ها را به او بشناساند، تا سهراب پدرش رستم را دریابد. دومین درفشی که به نظر سهراب مهم می‌آمد از هژیر پرسید و او اینگونه جواب داد: