درگیری فتح و حماس: درگیری بین دو حزب سیاسی اصلی فلسطینی
درگیری فتح و حماس (به عربی: النزاع بین فتح و حماس) یک درگیری سیاسی و استراتژیک مداوم بین فتح و حماس، دو حزب سیاسی اصلی فلسطینی در سرزمین‌های فلسطینی است که به تسلط حماس بر نوار غزه در ژوئن ۲۰۰۷ منجر شد.
این درگیری از هنگام پیروزی حماس در انتخابات مجلس فلسطین ۲۰۰۶ آغاز شد. در نیم‌روز ۵ مه ۲۰۰۷ به شکل یک درگیری مسلحانه درآمد و اوج آن از ۷ تا ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۷ در غزه بود که طی نبرد غزه ۲۰۰۷ با موفقیت حماس و اشغال سازمان‌های امنیتی حکومت ملی فلسطین توسط گردان‌های عزالدین قسام به پایان رسید. از آن پس فلسطین در عمل به دو دولت مجزا در نوار غزه و کرانه باختری رود اردن تجزیه شده‌است. روند آشتی و اتحاد دولت های حماس و فتح، نهایی نشده و وضعیت فعلی به عنوان یک نبرد منجمد تلقی می‌شود.
| درگیری فتح و حماس | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از خشونت سیاسی فلسطینی | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 حماس | پشتیبانی:  ایالات متحده آمریکا (ادعایی) بریتانیا (مخفیانه) | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
| اسماعیل هنیه خالد مشعل محمد ضیف | محمود عباس محمد دحلان | ||||||
| قوا | |||||||
| گردان‌های عزالدین قسام: ۱۵۰۰۰ نیروی انتظامی اجرایی: ۶۰۰۰ | امنیت ملی: ۳۰۰۰۰ سرویس امنیت پیشگیرانه: ۳۰۰۰۰ ستاد اطلاعات: ۵۰۰۰ گارد ریاست جمهوری: ۴۲۰۰ گردان‌های شهدای الاقصی: چند هزار نفر | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ۸۳ کشته | ۱۶۵ کشته | ||||||
| ۹۸ غیرنظامی کشته شدند ۱٬۰۰۰+ مجروح در هر دو طرف درگیر در مجموع: ۳۵۰–۶۰۰ کشته | |||||||
در طول این نبردها آسیب‌های شدیدی به فلسطینیان بویژه در نوار غزه وارد آمده و گزارش‌های متعددی از نقض فاحش حقوق انسان‌دوستانه وجود دارد. برخی از مقامات از جمله وزیر خارجه مصر احمد ابوالغیط، ایران را متهم به تشویق و تجهیز حماس برای آغاز این نبرد می‌کنند
تعدادی از سران فتح مانند سلیم المدحون در این درگیری‌ها کشته شدند
زمینه
حماس پس از مرگ یاسر عرفات در سال ۲۰۰۴ حضور خود را در نهادهای وابسته به حکومت خودگردان فلسطینی پررنگ‌تر کرد. آن‌ها در انتخابات شوراهای شهر و شهرداری‌های سال ۲۰۰۵ فلسطین شرکت کرده و به موفقیت نسبی نیز دست یافتند. حماس با وجود اینکه انتخابات ریاست جمهوری فلسطین (که با پیروزی محمود عباس رهبر جنبش فتح پایان یافت) را تحریم کرده بود، در انتخابات سال ۲۰۰۶ مجلس قانون‌گذاری فلسطین شرکت کرد. این مجلس نهاد قانون‌گذاری حکومت خودگردان فلسطین به‌شمار می‌رود و بر اساس قراردادهای سازمان آزادی‌بخش فلسطین و دولت اسرائیل موسوم به پیمان‌های اسلو تشکیل شده‌است. حماس با وجود اینکه این پیمان‌ها را به رسمیت نمی‌شناسد وارد نهادهای وابسته به این حکومت شده و معتقد است که حضور در این دولت لزوماً به معنای پذیرش پیمان‌های موجب ایجاد آن نیست.
پیروزی غیرمنتظره حماس در این انتخابات که آنان را صاحب ۷۴ نماینده از مجموع ۱۳۲ نماینده این مجلس کرد و انتخاب اسماعیل هنیه عضو شاخص حماس و نفر اول فهرست انتخاباتی این جریان به نخست‌وزیری وضعیت تازه‌ای را در حیات سیاسی این سازمان رقم زد. اسرائیل، ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب و بسیاری از کشورهای دیگر که عمده بودجه این دولت را تأمین می‌کنند، ادامه کمک‌های خود را به تغییر بندهایی از منشور حماس که در آن خواهان نابودی کشور اسرائیل شده و شناسایی این کشور از سوی این سازمان موکول کردند. حماس این درخواست‌ها را نپذیرفت و منابع مالی مورد نیاز برای اداره دولت را با کمک متحدان سنتی خود تأمین می‌کرد.
ایالات متحده آمریکا در مقابل با ارسال مهمات، اسلحه و آموزش‌های فنی به جنگجویان فتح و تشویق کشورهای عربی به کمک به این جریان امیدوار به شکست حماس و موفقیت فتح در بازگرداندن قدرت بود. در این راستا اردن و مصر دو اردوگاه نظامی برای جنگجویان فتح در خاک خود برپا کردند.
منابع
پیوند به بیرون
- بررسی اوضاع نوار غزه یکسال پس از کودتای حماس[پیوند مرده] علیرضا نوری زاده، صدای آمریکا، ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸
- Gary Leupp: A Hamas Coup d'Etat in ۲۰۰۷? ۶ ژانویه ۲۰۰۹
This article uses material from the Wikipedia فارسی article درگیری فتح و حماس, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.