جنگ نخست کردها و عراق (انگلیسی: First Iraqi–Kurdish War) همچنین شناختهشده با نامهای شورش بارزانی یا شورش ایلول، جنگی بود که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۱ در میان کردهای عراق به رهبری مصطفی بارزانی با حکومت وقت عراق به رهبری عبدالکریم قاسم بود که تا سال ۱۹۷۰ و ایجاد توافق بین صدام و مصطفی بارزانی بر سر دادن خودمختاری به کردها و ثبت آن در قانون اساسی عراق، به طول انجامید.
جنگ نخست کردها و عراق | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از درگیری کردها و عراق | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
حزب دموکرات کردستان عراق | قبل از ۱۹۶۸: جمهوری عراق سوریه بعد از ۱۹۶۸: عراق بعثی | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
مصطفی بارزانی | عبدالکریم قاسم (۱۹۵۸–۱۹۶۳) | ||||||
قوا | |||||||
۱۵۰۰۰–۲۰۰۰۰ | ۴۸۰۰۰ سرباز عراقی (۱۹۶۹); ۶۰۰۰ سرباز سوری. | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
نامعلوم | ۱۰۰۰۰ سرباز عراقی کشته شدند | ||||||
مجموع تلفات : ۷۵۰۰۰–۱۰۵۰۰۰ کشته |
This article uses material from the Wikipedia فارسی article جنگ نخست کردها و عراق, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.