تسو: سومین و آخرین امپراتور بویو (۷ ق. م.–۲۲ م.)

دائه سو اولین پسر پادشاه گئوموا و نوه بنیانگذار دانگ بویو و اولین حاکم، هائه بورو بود. او به عنوان پسر ارشد گئوموا به عنوان ولیعهد دانگ بویو منصوب شد.

مؤسس گوگوریو، مهارت استثنایی جومونگ در تیراندازی با کمان باعث حسادت دائه سو و شش برادرش شد. جومونگ می‌دانست که ادامه حضورش در دانگ بویو او را در خطر واقعی قرار می‌دهد، بنابراین تصمیم گرفت به جولبون بویو بگریزد. در سال ۳۷ قبل از میلاد، جومونگ گوگوریو، شمالی‌ترین پادشاهی از سه پادشاهی کره را تأسیس کرد. در سال ۷ ق. م، پادشاه گئوموا درگذشت و دائه سو را به تاج و تخت دانگ بویو رساند.

به عنوان پادشاه، دائه سو نیروی نظامی کافی برای حمله به گوگوریو جمع‌آوری کرد. با این حال، قبل از حمله، او فرستاده‌ای را نزد یوری پادشاه گوگوریو فرستاد و به او دستور داد یک گروگان سلطنتی را به دانگ بویو بفرستد. گوگوریو دستور منتهی به اولین جنگ گوگوریو-دونگ بویو را که در سال ۶ پس از میلاد اتفاق افتاد را رد کرد. دائه سو مستقیماً یک ارتش ۵۰۰۰۰ نفری را به داخل گوگوریو هدایت کرد، اما زمانی که برف سنگین شروع به باریدن کرد، مجبور به عقب‌نشینی شد پس از این شکست، دائه سو باید هفت سال صبر می‌کرد تا بتواند آنچه را که از جنگ اول با گوگوریو از دست داده بود، دوباره به دست آورد. در سال ۱۳ بعد از میلاد، دائه سو یک بار دیگر ارتش خود را به گوگوریو هدایت کرد. این بار، موهیول، ولیعهد گوگوریو، ارتش گوگوریو را در یک کمین برنامه‌ریزی شده رهبری کرد و تقریباً تمام ارتش دائسو را سلاخی کرد. فقط دائه سو و چند نفر از افرادش به دانگ بویو برگشتند.

پس از مرگ یوری پادشاه گوگوریو، ولیعهد موهیول به سلطنت رسید تا به پادشاهی دیموسین تبدیل شود. در سال ۲۱ پس از میلاد، پادشاه دائه موسین رهبری ارتش را بر عهده گرفت و به بویو شرقی حمله کرد و در نهایت دائه سو را کشت، اما او بویو شرقی را نابود نکرد. در عوض، در سال ۲۲ پس از میلاد، سومین پسر پادشاه یوری، یوجین، مسئولیت دانگ بویو را بر عهده گرفت، اما قلمرو آن به قلمرو پادشاهی گوگوریو جذب شد.