آبراهه دو میدی

این آبراهه در ابتدا کانال سلطنتی در لانگداک (فرانسوی: Canal royal en Languedoc) نام داشت که توسط انقلابیون فرانسه در سال ۱۷۸۹ به کانال دو میدی تغییر نام داد. این آبراهه یکی از بزرگ‌ترین کارهای ساختمانی قرن هفدهم به حساب می‌آید.

آبراهه دو میدی Canal du Midi
پل اُرب که به کانال دو میدی اجازه می‌دهد از رودخانه اورب در بزیه عبور کند.
مشخصات
طول	۲۴۰ کیلومتر (۱۵۰ مایل)
Maximum boat length	۳۰ متر (۹۸ فوت)
Maximum boat beam	۵٫۵۰ متر (۱۸٫۰ فوت)
Locks	۶۵ (originally ۸۶)
بیشترین ارتفاع از سطح دریا	۱۸۹ متر (۶۲۰ فوت)
کمترین ارتفاع از سطح دریا	۰ متر (۰ فوت)
Navigation authority	VNF
تاریخچه
نام پیشین	کانال سلطنتی در لانگداک Canal royal en Languedoc
Modern name	Canal du Midi
مالک کنونی	State of France
مالک اولیه	Pierre-Paul Riquet
Principal engineer	Pierre-Paul Riquet
دیگر مهندس(ها)	سباستین لو پرتر دو ووبن، Louis Nicolas de Clerville, François Andréossy
تاریخ تایید	۱۶۶۶
آغاز ساخت‌وساز	۱۶۶۷
تاریخ نخستین استفاده	۲۰ مه ۱۶۸۱
تاریخ اتمام	۱۵ مه ۱۶۸۱
جغرافیا
نقطهٔ آغاز	تولوز
نقطهٔ پایان	Étang de Thau
آغاز مختصات	۴۳°۳۶′۴۰″شمالی ۱°۲۵′۰۶″شرقی / ۴۳٫۶۱۱۰۲°شمالی ۱٫۴۱۸۴۴°شرقی / 43.61102; 1.41844
پایان مختصات	۴۳°۲۰′۲۴″شمالی ۳°۳۲′۲۳″شرقی / ۴۳٫۳۴۰۰۳°شمالی ۳٫۵۳۹۷۸°شرقی / 43.34003; 3.53978 Les Onglous Lighthouse
شاخه‌ای از	Canal des Deux Mers
متصل به	Garonne Lateral Canal, La Nouvelle branch, Canal de Brienne, Hérault, and Étang de Thau
Summit:	Seuil de Naurouze
سایت میراث جهانی یونسکو
معیار ثبت	Cultural: i, ii, iv, vi
شمارهٔ ثبت	۷۷۰
تاریخ ثبت	۱۹۹۶

این آبراهه رودخانه گارون را به برکه تاو (Étang de Thau) در دریای مدیترانه متصل می‌کند و همراه با کانال گارون به طول ۱۹۳-کیلومتر (۱۲۰-مایل) , کانال دوکس-مرس را تشکیل می‌دهد و اقیانوس اطلس را به دریای مدیترانه متصل می‌کند.

به بیان دقیق، «کانال دو میدی» به بخشی که ابتدا از تولوز تا مدیترانه ساخته شد اشاره دارد - هدف پروژه کانال دوکس-مرس اتصال چندین بخش از آبراه‌های قابل کشتیرانی برای پیوستن دریای مدیترانه به اقیانوس اطلس است: ابتدا آبراهه دو میدی، سپس گارون که کم و بیش بین تولوز و بوردو قابل کشتیرانی بود، سپس آبراهه جانبی گارون که بعداً ساخته شد، و در نهایت مصب ژیرون پس از بوردو.

ژان باپتیست کولبر با فرمان سلطنتی در اکتبر ۱۶۶۶، با هدف توسعه تجارت گندم، تحت نظارت پیر پل ریکه، مجوز شروع کار این آبراهه را صادر کرد و ساخت و ساز آن از ۱۶۶۶ تا ۱۶۸۱ در زمان سلطنت لویی چهاردهم به طول انجامید. آبراهه دو میدی یکی از قدیمی‌ترین کانال‌های اروپا است که هنوز در حال کار است (نمونه اولیه آن کانال Briare است).

آبراهه دو میدی در سال ۱۹۹۶ به‌عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد، زیرا مهندسی و طراحی هنری برجسته‌ای دارد، و در سال ۲۰۱۶ به‌عنوان یک بنای تاریخی بین‌المللی مهندسی عمران تعیین شد.

موقعیت و مشخصات آبراهه