Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής

Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Ο πατέρας του καταγόταν από τους Λειψούς και η μητέρα του από την Πάτμο. Στην Πάτμο γνώρισε τον Μικρασιάτη ασκητή Θεόκτιστο και διδάχθηκε πνευματικά από αυτόν. Το 1913 εκάρη μοναχός από τον ιερομόναχο Μακάριο τον Σάμιο.

Την περίοδο εκείνη τα Δωδεκάνησα ήταν υπό ιταλική κατοχή και τα ελληνικά σχολεία απαγορεύονταν. Μετά την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία, οι Ιταλοί κατακτητές των Δωδεκανήσων έκαναν ακόμα πιο έντονη την πολιτική εξιταλισμού των νησιών. Ένα από τα πιο ακραία μέτρα τους ήταν η απαγόρευση διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας. Σε όλα τα Δωδεκάνησα οι κληρικοί της Ελληνορθόδοξης εκκλησίας προσέφεραν τεράστιο πνευματικό, αλλά και εθνικό έργο, αναβιώνοντας το κρυφό σχολειό · χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της κατήχησης δίδασκαν στα παιδιά την Ελληνική γλώσσα μέσα από τα ιερά κείμενα της εκκλησίας. Ο Άγιος Αμφιλόχιος Ίδρυσε κατηχητικά σχολεία στα νησιά Ρόδο, Κω, Κάλυμνο, Νίσυρο, Πάτμο και Λέρο, όπου τα παιδιά διδάσκονταν την ελληνική γλώσσα. Δηλαδή αποτελούσαν κρυφά σχολεία που λειτουργούσαν υπό τον μανδύα των κατηχητικών.

Το 1935 εξελέγη Ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Πάτμου. Κατά τα έτη 1939 - 1940 διακόνησε εφημέριος στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Διασωζούσης.

Λόγω της δραστηριότητάς του οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής τον εξόρισαν για δύο έτη από το 1937 έως το 1939. Τότε περιόδευσε σε διάφορες περιοχές της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Κρήτης. Το 1939 του επετράπη η επιστροφή στην Πάτμο όπου οργάνωσε τη Μονή Ευαγγελισμού. Την Ιταλική Κατοχή των Δωδεκανήσων ακολούθησε η Γερμανική Κατοχή, που διήρκεσε από τα τέλη του 1943 ως το Μάιο του 1945 και ο τόπος γνώρισε την απόλυτη οικονομική εξαθλίωση. Μετά από μια διετή περίοδο Βρετανικής διοίκησης τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στο Ελληνικό κράτος.

Ίδρυσε και άλλες μονές στην Αίγινα και την Κάλυμνο.

Συνδέθηκε πνευματικά με τον Άγιο Δανιήλ Κατουνακιώτη τον Σμυρναίο και τον Άγιο Νεκτάριο. Εκοιμήθη την Πέμπτη 16 Απριλίου 1970 και ετάφη στο Κοιμητήριο της Ιεράς Μονής του Ευαγγελισμού. Η μνήμη του τιμάται στις 16 Απριλίου κάθε έτους.