Στέφαν Λεβέν

Ήταν, επίσης, ηγέτης του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από τις 27 Ιανουαρίου 2012, μέχρι και τις 4 Νοεμβρίου 2021.

Στέφαν Λεβέν
Πρωθυπουργός της Σουηδίας
Περίοδος 3 Οκτωβρίου 2014 – 30 Νοεμβρίου 2021
Μονάρχης	Κάρολος ΙΣΤ΄ Γουσταύος
Προκάτοχος	Φρέντρικ Ράινφελντ
Διάδοχος	Μαγκνταλένα Άντερσον
Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα
Περίοδος 27 Ιανουαρίου 2012 – 4 Νοεμβρίου 2021
Προκάτοχος	Χόκαν Γιούχολτ
Διάδοχος	Μαγκνταλένα Άντερσον
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	21 Ιουνίου 1957, Στοκχόλμη
Εθνότητα	Σουηδική
Υπηκοότητα	Σουηδική
Πολιτικό κόμμα	Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα
Σύζυγος	Ulla Löfven
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Ούμεο
Επάγγελμα	Οξυγονοκολλητής Πολιτικός
Βραβεύσεις	Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 2η τάξη (23  Αυγούστου 2021) d:Q109436097 (2021)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λεβέν εργάστηκε ως οξυγονοκολλητής προτού γίνει ενεργός συνδικαλιστής, ενώ έγινε πρόεδρος του ισχυρού συνδικάτου IF Metall.

Ο Λεβέν οδήγησε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στη νίκη στις εκλογές του 2014 συγεντρώνοντας το 31% των ψήφων. Ύστερα από τις εκλογές, σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος με το Πράσινο Κόμμα.

Ο Κιελ Στέφαν Λεβέν γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1957 στη Στοκχόλμη. Δέκα μήνες μετά τη γέννησή του εισήχθη σε ορφανοτροφείο. Ο Λεβέν υιοθετήθηκε από μία οικογένεια της Σολεφτέο. Σύμφωνα με μία συμφωνία με την οικογένεια, η βιολογική του μητέρα θα μπορούσε να λάβει υπό την κηδεμονία της τον Λεβέν όποτε είχε τη δυνατότητα να το κάνει, πράγμα που δεν συνέβη ποτέ. Ο πατριός του Τούρε Μελάντερ (1926-2003) ήταν ξυλοκόπος και, αργότερα, εργάτης σε εργοστάσιο, ενώ η μητέρα του ήταν ιατρική επισκέπτρια. Φοίτησε στο Λύκειο του Σκελεφτέο προτού αρχίσει να παρακολουθεί ένα μάθημα οξυγονοκόλλησης στο Κράμφορς διάρκειας 48 εβδομάδων. Ύστερα, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Εργασίας στο Ούμεο, το οποίο και εγκατέλειψε ύστερα από ενάμιση χρόνο.

Ο Λεβέν άρχισε να εργάζεται ως οξυγονοκολλητής το 1979 στην εταιρία Hägglunds στο Έρνσκελντσβικ. Στην πορεία ανέλαβε διάφορα αξιώματα, ενώ το 1995 προσλήφθηκε ως διαμεσολαβητής στο Σουηδικό Συνδικάτο Μεταλλουργών όπου και ασχολήθηκε με θέματα διαπραγματεύσεων για τις συμβάσεις και διεθνών σχέσεων. Το 2001 εξελέγη ως αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Μεταλλουργών και τον Νοέμβριο του 2005 εξελέγη ως πρόεδρος του νεοϊδρυθέντος συνδικάτου IF Metall.

Το 2006, ο Λεβέν εξελέγη στην εκτελεστική επιτροπή του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Τον Ιανουάριο του 2012, ύστερα από την παραίτηση του Χόκαν Γιούχολτ, εξελέγη ως πρόεδρος του κόμματος, ενώ έγινε και αρχηγός της Αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση του Φρέντρικ Ράινφελντ.

Πρωθυπουργία

Ο Λεβέν ηγήθηκε του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 2014, τις οποίες και κέρδισε. Στις 2 Οκτωβρίου 2014, το Κοινοβούλιο της Σουηδίας παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του και ο ίδιος ορκίστηκε ως Πρωθυπουργός της Σουηδίας.

Η κυβέρνηση κατέρρευσε στις 3 Δεκεμβρίου 2014, καθώς απέτυχε να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός, τον οποίο καταψήφισαν οι Σουηδοί Δημοκράτες, συντασσόμενοι με την κεντροδεξιά αντιπολίτευση. Στις 27 Δεκεμβρίου αποσοβήθηκε το ενδεχόμενο να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι συμφώνησαν για αρκετές παραχωρήσεις στα κόμματα του Συνασπισμού αναφορικά με τη μεταναστευτική πολιτική, την άμυνα και τις συντάξεις. Σε αντάλλαγμα, τα κόμματα αυτά συμφώνησαν να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό.

Στις 20 Ιανουαρίου 2015 δεν πέρασε η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης από το κοινοβούλιο, καθώς την υποστήριξαν μόνο 45 βουλευτές από τους τουλάχιστον 175 που απαιτούνταν προκειμένου να εγκριθεί η μομφή.

Γενικές εκλογές 2018

Ο Λεβέν υποσχέθηκε να καταστήσει τις σουηδικές γενικές εκλογές του 2018 ένα δημοψήφισμα για το κράτος ευημερίας. Οι εκλογές οδήγησαν σε κοινοβούλιο χωρίς αυτοδυναμία με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να πετυχαίνει καλά αποτελέσματα με ποσοστό 28,26% των ψήφων και με τον ερυθροπράσινο συνασπισμό να αποκτά ελαφρύ προβάδισμα στο κοινοβούλιο με 144 έδρες έναντι 143 για τον κεντροδεξιό συνασπισμό Αλλιάνσεν. Ο Λεβέν ανακοίνωσε τη νύχτα των εκλογών ότι θα συνεχίσει τη θητεία του ως πρωθυπουργός.

Ωστόσο, στις 25 Σεπτεμβρίου 2018 το Ρίκσνταγκ ενέκρινε μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης Λεβέν, με ψήφους 204 έναντι 142. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σχηματιστεί προσωρινή κυβέρνηση, με τον Λεβέν ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό.

Στις 13 Ιανουαρίου 2019, έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις, ο Στέφαν Λεβέν επανεξελέγη στη θέση του πρωθυπουργού για άλλη μία θητεία, ως επικεφαλής κυβέρνησης μειοψηφίας.

Τον Ιούνιο του 2021 το Αριστερό Κόμμα δήλωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον Λεβέν και την κυβέρνησή του και απέσυρε την υποστήριξή του, μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της κυβερνητικής επιτροπής για την κατάργηση των ελέγχων ενοικίου σε νέα υπό κατασκευή διαμερίσματα, καθώς το Αριστερό Κόμμα είχε απειλήσει το 2019. Στη συνέχεια, οι Σουηδοί Δημοκράτες υπέβαλαν μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Λεβέν και του υπουργικού συμβουλίου του. Η πρόταση υποστηρίχθηκε από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδίως από το Κόμμα Μετριοπαθών και τους Χριστιανοδημοκράτες, αν και τάσσονται υπέρ της κατάργησης των ελέγχων. Ο Λεβέν το χαρακτήρισε ανεύθυνο από το Αριστερό Κόμμα να ρίξει τη χώρα σε «πολιτική κρίση στην τρέχουσα κατάσταση». Η ψήφος εμπιστοσύνης συζητήθηκε τη Δευτέρα 21 Ιουνίου.

Το Riksdag ψήφισε υπέρ της πρότασης δυσπιστίας, με 181 ψήφους υπέρ, 109 κατά και 51 αποχή. Είναι η πρώτη φορά στη σουηδική ιστορία που η ψήφος της μη εμπιστοσύνης είχε ως αποτέλεσμα την πτώση μιας κυβέρνησης. Η απόφαση δεν σημαίνει ότι το υπουργικό συμβούλιο του Λεβέν θα απολυθεί αμέσως, καθώς έχει μια εβδομάδα είτε να καλέσει πρόωρες εκλογές ή να παραιτηθεί και να ζητήσει από τον πρόεδρο του Riksdag να προχωρήσει σε νέα συνομιλίες σχηματισμού. Στις 28 Ιουνίου ο Λεβέν ανακοίνωσε ότι παραιτείται από πρωθυπουργός. Ο Πρόεδρος του Riksdag Αντρέας Νορλέν ξεκίνησε συνομιλίες με όλους τους ηγέτες του πολιτικών κομμάτων του Riksdag για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση.

Μετά την επανεκλογή του στην πρωθυπουργία σε ψηφοφορία στο κοινοβούλιο στις 7 Ιουλίου 2021, ο ίδιος ανακοίνωσε στις 22 Αυγούστου 2021 την επικείμενη παραίτηση του από την πρωθυπουργία και την αρχηγία των Σοσιαλδημοκρατών τον Νοέμβριο 2021. Έπειτα από συζητήσεις η μόνη υποψήφια για την ηγεσία του κόμματος ήταν η Μαγκνταλένα Άντερσον. Υπέβαλλε και επίσημα την παραίτηση του στις 10 Νοεμβρίου 2021, αλλά παρέμεινε ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι να εκλεχθεί στην πρωθυπουργία ένας αντικαταστάτης. Στις 30 Νοεμβρίου 2021 τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία η Μαγκνταλένα Άντερσον ως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της Σουηδίας.