Σκληρή Πορνογραφία

Ο όρος χρησιμοποιείται σε αντίθεση με την μαλακή (soft) πορνογραφία. Η σκληρή πορνογραφία απεικονίζεται οπτικά μέσω φωτογραφιών, ταινιών και κινουμένων σχεδίων. Από τη δεκαετία του 1990, η σκληρή πορνογραφία έχει γίνει ευρέως διαθέσιμη μέσω των πορνογραφικών ιστοσελίδων στο διαδίκτυο. Καμία άλλη φορά δεν ήταν τόσο ευρέως διαθέσιμο για το κοινό αυτό το είδος πορνογραφίας.

Η διανομή σκληρής πορνογραφίας είχε απαγορευτεί ευρέως σε πολλές χώρες μέχρι το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, όταν πολλές χώρες άρχισαν να επιτρέπουν κάποια διάδοση υλικού μαλακού πορνό. Η προμήθεια ρυθμίζεται πλέον συνήθως από ένα σύστημα αξιολόγησης κινηματογραφικών ταινιών καθώς και από άμεση ρύθμιση των σημείων πώλησης. Ωστόσο περιορισμοί, ανάλογα με την περίπτωση, ισχύουν για την προβολή ή την ενοικίαση, την πώληση ή την παροχή μιας ταινίας, με τη μορφή DVD, βίντεο, αρχείου υπολογιστή κ.λπ. Η δημόσια προβολή και διαφήμιση σκληρής πορνογραφίας συχνά απαγορεύεται, όπως είναι η παροχή του σε ανήλικους.

Οι περισσότερες χώρες έχουν χαλαρώσει τους περιορισμούς στη διανομή της πορνογραφίας, είτε με γενική είτε περιορισμένη νομιμοποίηση είτε λόγω μη επιβολής απαγορευτικής νομοθεσίας. Η μεγαλύτερη χαλάρωση των περιορισμών έγινε μέσω αλλαγών στα κριτήρια του συστήματος ταξινόμησης ταινιών μιας χώρας. Το κίνημα κατά της πορνογραφίας συχνά αντιτίθεται σθεναρά στη νομιμοποίηση. Το 1969, η Δανία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την πορνογραφία. Στις ΗΠΑ, οι νομικές ερμηνείες της πορνογραφίας σε σχέση με το συνταγματικό δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία και από πόλη σε πόλη. Η σκληρή πορνογραφία νομιμοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάιο του 2000.

• O'Toole, L. (1998). : , Sex, Technology and Desire. London: Serpent's Tail. (ISBN 1-85242-395-1)ISBN 1-85242-395-1.