Πι: γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου

Τόσο στα νέα όσο και στα αρχαία ελληνικά συμβολίζει το άηχο διχειλικό κλειστό φώνημα /p/ που πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο. Συμμετέχει επίσης στο δίγραφο <μπ> που συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό κλειστό φώνημα /b/ και φθόγγο. Το πι αντιστοιχεί στο γράμμα P, p του λατινικού αλφαβήτου που προέρχεται από το αλλόγραφο του πι στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο που χαρακτηριζόταν από μια μικρότερη δεξιά κεραία που σταδιακά έκλεισε προς την αριστερή κάθετο.

Την επόμενη αξία την έχει το Κόππα Ϟ´=90 (ϟ´=90). Προήλθε από το φοινικικό γράμμα pe, που στα φοινικικά σήμαινε στόμα.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία π´=80.

Το πεζό <π> χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

• στα μαθηματικά, την υπερβατική (και συνεπώς άρρητη) μαθηματική σταθερά π ≈ 3,14159...
• το σωματίδιο μεσόνιο π (πιόνιο) στη σωματιδιακή φυσική

Το κεφαλαίο <Π> συμβολίζει:

• τον τελεστή γινομένου στα μαθηματικά (παρόμοιος με τις σειρές)
• Την παροχή, στην φυσική

Το <Π> επίσης συμβόλιζε το πέντε σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης, το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.