Νινευή

Η Νινευή ή Νινευί (ακκαδικά: 𒌷𒉌𒉡𒀀 ^URUNI.NU.A Ninua‎‎, συριακά: ܢܝܼܢܘܹܐ‎‎) ήταν αρχαία πόλη, που έγινε πρωτεύουσα της Ασσυρίας επί βασιλείας του Σενναχειρείμ. Η θέση της προσδιορίζεται κοντά στη σημερινή Μοσούλη, στον Τίγρη ποταμό, στο σημερινό βόρειο Ιράκ. Η πόλη αυτή καταστράφηκε μετά την πτώση της στους Βαβυλωνίους.

Τα ερείπια της Νινευής, όπου έγιναν ανασκαφές το 1845, μας απέδωσαν τα λείψανα πολλών κτιρίων και πολλών γλυπτών έργων. Η βιβλιοθήκη του τελευταίου βασιλιά των Ασσυρίων Σαρδανάπαλου (7ος αιώνας π.Χ.) βρέθηκε εκεί και στην πόλη βρήκαν πλούσια διακόσμηση από ανάγλυφα με σκηνές θρησκευτικές, κυνηγετικές και στρατιωτικές. Στα ελληνιστικά χρόνια ιδρύθηκε στην πόλη βιβλιοθήκη και οι Ασσύριοι μορφώθηκαν από το ελληνικό πνεύμα.

Στις Εβραϊκές Γραφές γίνεται αναφορά στην πόλη της Νινευής, ήδη από το αρχαίο βιβλίο της Γένεσης, όπου αναφέρεται ότι ήταν μία από τις πόλεις που ίδρυσε ο Νεβρώδ. Αιώνες αργότερα, Ισραηλίτες προφήτες όπως ο Ιωνάς, ο Σοφονίας και ο Ναούμ εξήγγειλαν αγγέλματα κρίσης αλλά και σωτηρίας αναφορικά με την πρωτεύουσα της ασσυριακής αυτοκρατορίας Νινευής, καθώς περιγραφόταν ως η «πόλη της αιματοχυσίας».

Στην Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται στην αφήγηση του βιβλίου του Ιωνά, σύμφωνα με την οποία οι κάτοικοι της Νινευής διασώθηκαν, καθώς μετανόησαν για τα πονηρά τους έργα μετά από το κήρυγμα του προφήτη.