Ζαν-Ζακ Μπενέξ: Γάλλος σκηνοθέτης

Ζαν Ζακ Μπενέξ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jean-Jacques Beineix (Γαλλικά)
Γέννηση	8  Οκτωβρίου 1946 17ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Θάνατος	13  Ιανουαρίου 2022 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Λύκειο Καρνώ Λύκειο Κοντορσέ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος παραγωγός ταινιών μυθιστοριογράφος σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών συγγραφέας σκηνοθέτης
Αξιοσημείωτο έργο	Μπέτυ Μπλου Ντίβα
Περίοδος ακμής	1978 - 2020
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρόεδρος (από 1994, La Fémis)
Βραβεύσεις	βραβεία Σεζάρ
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Εμφανίστηκε στον γαλλικό κινηματογράφο στις αρχές της δεκαετίας του '80 και μαζί με τους Γάλλους σκηνοθέτες Λυκ Μπεσσόν και Λεός Καράξ θεωρούνται δημιουργοί της ανανεωτικής τάσης Σινεμά της εικόνας (Cinéma du look).

Ο Ζαν-Ζακ Μπενέξ γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1946 στο Παρίσι. Μετά τη βασική του εκπαίδευση, εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή, την οποία εγκατέλειψε μετά τον Μάιο του 1968 και ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Άρχισε την καριέρα του το 1964 ως βοηθός σκηνοθέτη του Ζαν Μπεκέρ στη γαλλική τηλεοπτική σειρά Les Saintes chéries, μέχρι το τέλος του 1967.

Το 1977, ο Ζαν-Ζακ Μπενέξ σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους Le Chien de M. Michel (Ο Σκύλος του κ. Μισέλ) που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ της Τρουβίλ. Το 1980, σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Ντίβα, που έλαβε τέσσερα βραβεία Σεζάρ. Αν και αρχικά αντιμετωπίστηκε αρνητικά από την κριτική, η ταινία είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο Ζαν-Ζακ Μπενέξ από την αρχή της καριέρας του έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στους φωτισμούς, τη φωτογραφία και τα πολύχρωμα σκηνικά δημιουργώντας το δικό του προσωπικό ύφος, χαρακτηριστικό της ανανεωτικής τάσης του γαλλικού κινηματογράφου Σινεμά της εικόνας.

Η δεύτερη ταινία του, Το φεγγάρι στον υπόνομο (La Lune dans le caniveau), παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών του 1983. Η ταινία προτάθηκε για τρία βραβεία Σεζάρ το 1984. Κέρδισε ένα βραβείο - στην κατηγορία των καλύτερων σκηνικών.

Το 1984, ο Ζαν-Ζακ Μπενέξ δημιούργησε δική του εταιρεία παραγωγής, την Cargo Films, για να διατηρήσει την καλλιτεχνική ανεξαρτησία του.

Το 1986, σκηνοθέτησε την ταινία Μπέτυ Μπλου (αρχικός τίτλος: 37 ° 2 le matin), στην οποία εμφανίστηκαν η Μπεατρίς Νταλ και ο Ζαν-Υγκ Ανγκλάντ. Το 1987, η ταινία ήταν υποψήφια για το για Όσκαρ Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και στην ίδια κατηγορία στα βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και στις Χρυσές Σφαίρες της ίδιας χρονιάς. Το 1986 κέρδισε δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ και, το 1987, το βραβείο της Βρετανικής Εταιρείας Κριτικών Κινηματογράφου για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία και ένα - Βραβείο Σεζάρ καλύτερης αφίσας - από τα εννέα Σεζάρ για τα οποία προτάθηκε.

Το 1989, σκηνοθέτησε την ταινία Η Ροζλίν και τα λιοντάρια (Roselyne et lions). Το 1992 ακολούθησε το IP5: L'île aux pachydermes, που ο σκηνοθέτης θεωρεί ως καλύτερη ταινία του. Το 1992, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σιάτλ απένειμε στον Ζαν-Ζακ Μπενέξ το βραβείο Golden Space Needle για τον καλύτερο σκηνοθέτη για τις ταινίες του Μπέτυ Μπλου και IP5: L'île aux pachydermes.

Το 2001, μετά από εννέα χρόνια απουσίας, σκηνοθέτησε το Mortel Transfert. Είναι προς το παρόν η τελευταία κινηματογραφική του ταινία, ακολούθησαν κυρίως ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση.

Στα τέλη του 2006, δημοσίευσε έναν πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας του, Les Chantiers de la gloire (Τα μονοπάτια της δόξας).

Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2022 στο Παρίσι.

• 1977 - Le Chien de Monsieur Michel - ταινία μικρού μήκους
• 1981 - Diva (Ντίβα) με τους Βιλεμένια Φερνάντεζ, Φρέντρικ Αντρέι, Ρισάρ Μπορενζέ
• 1983 - La Lune dans le caniveau (Το φεγγάρι στον υπόνομο) - με τους Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Ναστάζια Κίνσκι
• 1986 - Betty Blue (Μπέτυ Μπλου) - με τους Ζαν-Υγκ Ανγκλάντ και Μπεατρίς Νταλ
• 1989 - Roselyne et les lions - με τους Isabelle Pasco, Philippe Clévenot
• 1992 - Les Enfants de Roumanie - ντοκυμαντέρ
• 1992 - IP5: L'île aux pachydermes - με τον Υβ Μοντάν και τον Ολιβιέ Μαρτινέζ
• 1994 - Otaku : fils de l'empire du virtuel - ντοκυμαντέρ
• 1994 - Place Clichy sans complexe - ντοκυμαντέρ
• 1997 - Assigné à résidence - ντοκυμαντέρ
• 2001 - Mortel transfert - με τους Ζαν-Υγκ Ανγκλάντ και Ελέν ντε Φουζερόλ

•   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jean-Jacques Beineix στο Wiki Commons