Η Επαναστατημένη Σερβία (σερβικά: Устаничка Србија / Ustanička Srbija), ή η Σερβία του Καραγιώργη (σερβικά: Карађорђева Србија / Karađorđeva Srbija), αναφέρεται στο κράτος που ιδρύθηκε από τους Σέρβους επαναστάτες στην Οθωμανική Σερβία (Σαντζάκι του Σμεντέρεβο) ύστερα από την έναρξη της Πρώτης Σερβικής Εξέγερσης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1804.
Η Υψηλή Πύλη αναγνώρισε για πρώτη φορά επίσημα το κράτος ως αυτόνομο τον Ιανουάριο του 1807, ωστόσο, οι Σέρβοι επαναστάτες απέρριψαν τη συνθήκη και συνέχισαν να πολεμούν τους Οθωμανούς μέχρι το 1813. Παρ'ότι η Α' Σερβική Εξέγερση καταστάλθηκε, ακολούθησε η Β' Σερβική Εξέγερση το 1815, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του Πριγκιπάτου της Σερβίας, καθώς απέκτησε μερική ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1817.
Επαναστατημένη Σερβία | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Πρωτεύουσα | Τοπόλα, Βελιγράδι | |||||
Γλώσσες | Σερβικά | |||||
Πολίτευμα | Αδιευκρίνιστο | |||||
Μεγάλος Βότζας της Σερβίας | ||||||
- | 1804-1813 | Καραγιώργης Πέτροβιτς | ||||
Πρόεδρος του Κυβερνητικού Συμβουλίου | ||||||
- | 1805-1807 | Ματέια Νενάντοβιτς | ||||
- | 1811-1813 | Καραγιώργης Πέτροβιτς | ||||
Ιστορία | ||||||
- | Δημιουργήθηκε | 1804 | ||||
- | Α' Σερβική Εξέγερση | 1804-1813 | ||||
- | Ειρήνη του Ίτσκου | Ιούλιος 1806 – Ιανουάριος 1807 | ||||
- | Ρωσο-Σερβική Συμμαχία | 10 Ιουλίου 1807 | ||||
- | Αποκατάσταση της Τουρκοκρατίας | Οκτώβριος 1813 | ||||
- | Κατάλυση | 1813 |
Μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου 1806, ο Πέταρ Ίτσκο, Οθωμανός δραγουμάνος και εκπρόσωπος των Σέρβων επαναστατών, διαπραγματεύτηκε μια συνθήκη ειρήνης γνωστή στην ιστοριογραφία ως Ειρήνη του Ίτσκο. Ο Ίτσκο είχε σταλεί δύο φορές στην Κωνσταντινούπολη στο δεύτερο μισό του 1806 για να αρχίσει διαπραγματεύσεις για την ειρήνη. Οι Οθωμανοί ήταν έτοιμοι να παραχωρήσουν στη Σερβία αυτονομία μετά τις νίκες των επανασ το 1805 και το 1806, δεχόμενοι ισχυρές πιέσεις από τη Ρωσική Αυτοκρατορία, η οποία είχε καταλάβει τη Μολδοβλαχία. Συμφώνησαν σε ένα είδος αυτονομίας και σαφέστερη επιβολή φόρων τον Ιανουάριο του 1807, όταν οι αντάρτες είχαν ήδη καταλάβει το Βελιγράδι. Οι αντάρτες απέρριψαν τη συνθήκη και ζήτησαν τη ρωσική βοήθεια για την ανεξαρτησία τους, ενώ οι Οθωμανοί κυρήξανε τον πόλεμο στη Ρωσική Αυτοκρατία τον Δεκέμβριο του 1806. Στις 10 Ιουνίου 1807 υπογράφηκε μια συνθήκη μεταξύ της Σερβίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Στις 10 Ιουλίου 1807, Σέρβοι επαναστάτες υπό την ηγεσία του Καραγιώργη Πέτροβιτς υπέγραψαν συμμαχία με τη Ρωσική Αυτοκρατορία κατά την διάρκεια της Α' Σερβικής Εξέγερσης. Αφού η Οθωμανική Αυτοκρατορία συμμάχησε με τη Α' Γαλλική Αυτοκρατορία του Ναπολέοντα Α' στα τέλη του 1806, και στη συνέχεια βρισκόταν σε πόλεμο με τη Ρωσία και τη Βρετανία, προσπάθησε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των Σέρβων επαναστατών. Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι πρόσφεραν στους Σέρβους βοήθεια και συνεργασία. Οι Σέρβοι επέλεξαν τη συμμαχία με τους Ρώσους αντί της αυτονομίας υπό τους Οθωμανούς (όπως ορίζεται από την Ειρήνη του Ίτσκου). Το Karađorđe επρόκειτο να λάβει όπλα, και στρατιωτικές και ιατρικές αποστολές, κάτι που αποδείχθηκε σημείο καμπής στη Σερβική Επανάσταση.
Ημερομηνία | Μέλη |
---|---|
Αύγουστος 1805 | Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς, Αβράμ Λούκιτς, Γιόβαν Πρότις, Πάβλε Πόποβιτς, Βελίσαβ Στανόγλοβιτς, Τζάνκο Ντούρντεβιτς, Ντουρίτσα Στότσιτς, Μιλίσαβ Ίλιτζιτς, Ιλίγια Μάρκοβιτς, Βασίλιε Ράντοτζιτς (Ποποβιτς, Γιόβιτς), Μιλούτιν Βάσιτς, Γιέβτο Σάβιτς-Κότριτς, Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς και Πίταρ Νοβάκοβιτς Τσαρντακίλια |
Τέλη 1805; | Ο Αρχιερέας Ματέια Νενάντοβιτς (πρόεδρος) και τα μέλη: Γιάκοβ Νενάντοβιτς, Γιάνκο Κάτιτς, ΜιλένκοΣτοΐκοβιτς, Λούκα Λαζάρεβιτς και Μίλαν Ομπρένοβιτς. |
Νοέμβριος 1810 | Γιάκοβ Νενάντοβιτς (πρόεδρος) και μέλη Πάβλε Πόποβιτς, Βέλισαβ Πέριτς, Βασίλιε Γιόβιτς, Γιάνκο Ντούρντεβιτς, Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς, Ιλίγια Μάρκοβιτς και οι γραμματείς Στέβαν Φιλίποβιτς και Μιχαίλο Γκρουγιοβιτς. |
Το 1811, το κυβερνητικό σύστημα αναδιοργανώθηκε, με το σχηματισμό υπουργείων, αντί για αντιπροσώπους ναχιτζά.
Υπουργείο | Υπουργός |
---|---|
Πρόεδρος | Καραγιώργης Πέτροβιτς (σ. –1813) |
Διεθνείς σχέσεις | Μιλένκο Στοΐκοβιτς (σ. 1811); Μιλίκο Ράντονιτς (σ. 1811–12) |
Εκπαίδευση | Ντοσιτέι Ομπράντοβιτς (σ. 1811); Ιβάν Τζούγκοβιτς (σ. 1811–12) |
Στρατός | Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς (σ. 1811–13) |
Εσωτερικές υποθέσεις | Γιάκοβ Νενάντοβιτς (σ. 1811–13) |
Νόμος | Πέταρ Ντόμπρνιακ (σ. 1811); Ιλίγια Μάρκοβιτς (σ. 1811–13) |
Οικονομικά | Σίμα Μάρκοβιτς (σ. 1811–13) |
Γραμματείς | Μιχαίλο Γκρούγιοβιτς (1ος) και Στεβάν Φιλίποβιτς (2ος) |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Επαναστατημένη Σερβία, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.