Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία
Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία (γαλλ.
Premier Empire) ονομάζεται η περίοδος της γαλλικής ιστορίας από το 1804 έως το 1815, υπό τον Ναπολέοντα Α΄ Βοναπάρτη ως «Αυτοκράτορα των Γάλλων».
| Γαλλική Αυτοκρατορία | |||
|---|---|---|---|
| |||
Εθνικό σύνθημα: Liberté, Ordre Public Ελευθερία, Δημόσια Τάξη | |||
Εθνικός ύμνος: "Chant du départ" | |||
 Η γαλλική αυτοκρατορία με την αποικιακή ιδιοκτησία της το 1812 | |||
| και μεγαλύτερη πόλη | Παρίσι 48°51′24″N 2°21′07″E / 48.856578°N 2.351828°E | ||
| Γαλλικά | |||
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός | ||
| Απόλυτη Μοναρχία | |||
| Νόμισμα | Γαλλικό Φράγκο | ||
.svg){kind=small}
.svg)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το τέλος της Α΄ Γαλλικής Δημοκρατίας
Με το πραξικόπημα της 9ης Νοεμβρίου 1799 (η «18η Μπρυμαίρ»), ο Ναπολέων έθεσε τέρμα στο Διευθυντήριο και πήρε την εξουσία αρχικά ως Πρώτος Ύπατος της Γαλλικής Δημοκρατίας, αλλά στις 2 Δεκεμβρίου 1804 στέφθηκε μόνος του Αυτοκράτορας των Γάλλων (γαλ. Empereur des Français).
Το 1804 έγινε συνωμοσία για την ανατροπή του Ναπολέοντα και την επαναφορά των Βουρβόνων. Η αποτυχία της συνωμοσίας απετέλεσε ευκαιρία, να προσφερθεί στον Ναπολέοντα ο τίτλος του αυτοκράτορα με γνωμοδότηση της γερουσίας, το κείμενο της οποίας είχε συντάξει προηγουμένως ο ίδιος. Η ανακήρυξη της χώρας σε αυτοκρατορία εγκρίθηκε από λαϊκή ψηφοφορία. Η στέψη έγινε στην Παναγία των Παρισίων στις 2 Δεκεμβρίου 1804, ημέρα που θεωρείται η αρχή της Πρώτης Γαλλική Αυτοκρατορία. Στο αποκορύφωμά της, η αυτοκρατορία είχε υπό την κατοχή της τα εδάφη των Κάτω Χωρών και το στέμμα της Ιταλίας που είχε πάρει ο Ναπολέων (αν και μόνο το βόρειο κομμάτι είχε προσαρτηθεί κατευθείαν στην αυτοκρατορία). Στην πραγματικότητα ο Ναπολέων εξουσίαζε σχεδόν όλη τη δυτική Ευρώπη αλλά μην μπορώντας να την ελέγξει τη μοίρασε σε συγγενικά του πρόσωπα. Βασιλιάς της Ισπανίας έγινε ο αδελφός του Ιωσήφ, βασιλιάς της Νάπολης ο στρατηγός (και γαμπρός του Μυρά), ο άλλος του αδελφός Λουδοβίκος έγινε βασιλιάς του Βελγίου, ο μικρότερος αδελφός του βασιλιάς της Βεστφαλίας και ονόμασε τoν γιο του βασιλέα της Ρώμης.
Το τέλος της ναπολεόντειας αυτοκρατορίας
Η σειρά των πολέμων, που έκανε η Γαλλία μέχρι το 1813, με τελευταίο τον πόλεμο κατά της Ρωσίας το 1812, αλλά και η συντριπτική ήττα στη Λειψία («Μάχη των Εθνών», 16-19 Οκτωβρίου 1813) οδήγησαν στην κατάρρευση. Στις 6 Απριλίου 1814 ο Ναπολέων υπέγραψε στο Φονταινεμπλώ την παραίτησή του και του επετράπη να αποσυρθεί στη νήσο Έλβα.
Με τις ενέργειες του Ταλεϋράνδου και του Τσάρου Αλεξάνδρου της Ρωσίας έγινε και η παλινόρθωση των Βουρβόνων.
 | Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιστορία της Γαλλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.