Εδέμ

Η ονομασία Εδέμ είναι η ελληνική απόδοση του Εβραϊκού έντεν (עֵדֶן - ευχαρίστηση, απόλαυση), το οποίο, με τη σειρά του, προέρχεται από Ακκαδικό edinnu - πεδιάδα, ή από Αραμαϊκό επίθετο που σημαίνει "καρποφόρος", "καλά ενυδατωμένος".

Προσδιορίζεται ως επίγειος τόπος που παραχώρησε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα, στη Μεσοποταμία, όπου και συνέβη η πρώτη Θεοδικία. Ο δε γεωγραφικός προσδιορισμός στη Μεσοποταμία οφείλεται στην αναφορά τεσσάρων ποταμών που πλαισίωναν αυτόν, ο Τίγρης ποταμός, ο Ευφράτης και δύο άλλοι άγνωστοι ακόμα σήμερα, ο Πισών και ο Γιών. Ο Ιώσηπος Φλάβιος τους ταύτιζε με τον Νείλο και τον Γάγγη αντίστοιχα, ενώ νεότεροι μελετητές της Π.Δ. τοποθετούν τον κήπο της Εδέμ στο σημερινό αραβικό εμιράτο του Μπαχρέιν. Τέλος οι Μορμόνοι των ΗΠΑ πιστεύουν ότι ο Κήπος της Εδέμ βρισκόταν στη Βόρεια Αμερική και συγκεκριμένα στη περιφέρεια Τζάκσον της Πολιτείας Μιζούρι των ΗΠΑ.

Χαρακτηρίσθηκε από τις Μονοθεϊστικές θρησκείες, τις λεγόμενες και αβρααμικές, ως "λίκνο της ανθρωπότητας".

Σημειώνεται επίσης ότι με την ονομασία Εδέμ φέρεται ομοίως στη Παλαιά Διαθήκη χώρα των Ασσυρίων, που κατά νεότερες ανασκαφές εντοπίστηκε παρά τον Ευφράτη, η οποία αναφέρεται από τους απεσταλμένους του Σενναχειρείμ προς τον, Βασιλέα του Ιούδα, Εζεκία.

Επίσης με το αυτό όνομα φερόταν το θέρετρο των Βασιλέων της Δαμασκού σε μια υπέροχη τοποθεσία του Λιβάνου, γεγονός που έστρεψε πολλούς ερευνητές να θεωρήσουν αυτή την περιοχή ως Κήπο της Εδέμ.

• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ. 6ος, σελ. 364.
• David and Patt Alexander "Το εκπληκτικό Εγχειρίδιο της Βίβλου" , Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα 1993, σελ.671.