Ίζημα: σωματίδια υλικού που καθιζάνουν στην επιφάνεια της γης

Για παράδειγμα, η άμμος και η άργιλος μπορούν να μεταφερθούν σε εναιώρηση στο νερό του ποταμού και στη συνέχεια να αποτεθούν στον πυθμένα της θάλασσας ή της λίμνης. Εάν παραμείνουν θαμμένα, μπορεί τελικά να γίνουν ψαμμίτες και (ιζηματογενή πετρώματα) μέσω της διαγένεσης.

Τα ιζήματα μεταφέρονται κατά το πλείστον από το νερό (ποτάμιες διεργασίες), αλλά και από τον άνεμο (αιολικές διεργασίες) και τους παγετώνες. Η άμμος της παραλίας και οι αποθέσεις καναλιών ποταμών αποτελούν παραδείγματα ποτάμιας μεταφοράς και απόθεσης, αν και τα ιζήματα συχνά αποτίθενται από βραδέως κινούμενα ή στάσιμα νερά σε λίμνες και ωκεανούς. Οι αμμόλοφοι ερήμων και οι αποθέσεις loess είναι παραδείγματα αιολικής μεταφοράς και απόθεσης. Οι αποθέσεις μοραίνων και τιλλιτών είναι αποτέλεσμα παγετώδους μεταφοράς και απόθεσης.

Τα ιζήματα μπορούν να ταξινομηθούν με βάση το μέγεθος των κόκκων ή τη σύστασή τους.

Κοκκομετρικό μέγεθος

Το μέγεθος των ιζημάτων μετράται στην κλίμακα Κρουμπέιν φ,είναι μια λογαριθμική κλίμακα που υπολογίζεται από την εξίσωση:

${\displaystyle \varphi =-\log _{2}{\frac {D}{D_{0}}},}$ 

όπου

${\displaystyle \varphi }$  η κλίμακα Κρουμπέιν,
${\displaystyle D}$  η διάμετρος του κόκκου σε χιλιοστά
${\displaystyle D_{0}}$  η διάμετρος αναφοράς, ίση με ένα χιλιοστό

Αυτή η εξίσωση μπορεί να αναδιαταχθεί ώστε να βρίσκουμε την διάμετρο χρησιμοποιώντας το φ:

${\displaystyle D=D_{0}\cdot 2^{-\varphi }\,}$ 

Σύσταση

Η Σύσταση των ιζημάτων μπορεί να μετρηθεί με βάση:

• λιθολογία του μητρικού πετρώματος
• ορυκτολογική σύσταση
• χημική σύσταση

Αυτό οδηγεί σε μια ασάφεια στην οποία άργιλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως τάξη μεγέθους όσο και ως ομάδα ορυκτών (αργιλικά ορυκτά).

• Ιζηματολογία