Мінас Карапетавіч Авецісян

Джаджур, Ахуранскі раён, Армянская ССР — 24 лютага 1975, Ерэван, Армянская ССР) — армянскі мастак.

Мінас Карапетавіч Авецісян
арм.: Մինաս Ավետիսյան
Род дзейнасці	мастак
Дата нараджэння	20 ліпеня 1928(1928-07-20)[…]
Месца нараджэння	Jajur[d], Ахуранскі раён[d], Армянская ССР, СССР
Дата смерці	23 лютага 1975(1975-02-23) (46 гадоў)
Месца смерці	Ерэван, Армянская ССР, СССР
Месца пахавання	Тахмахскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР
Жонка	Gayane Mamajanyan[d]
Дзеці	Narek Avetisyan[d]
Альма-матар	Ерэванскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Ф. Тэрлемезяна[d] (1952) Ерэванскі дзяржаўны мастацка-тэатральны інстытут[d] (1954) Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна (1960)
Партыя	Камуністычная партыя Савецкага Саюза
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паміж 1960 і 1975 гадамі Авецісян стварыў каля 500 палотнаў, амаль гэтулькі ж малюнкаў, 20 вялікіх фрэсак і праектаў для больш за дзясятка тэатральных уяўленняў. Яго мастацтва заняло ганаровае месца ў гісторыі сусветнага малярства.

Спітакскае землетрасенне 1988 года знішчыла частку яго фрэсак у Ленінакане і дом-музей мастака ў яго роднай вёсцы Джаджур.

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і.

• 1947—1952 — вучыўся ў Ерэванскім мастацкім вучылішчы імя Ф. Тэрлемезяна.
• 1952—1954 — вучыўся ў Ерэванскім мастацка-тэатральным інстытуце.
• 1952—1954 — вучыўся ў Ленінградскім інстытуце малярства, разьбярства і дойлідства імя І. Е. Рэпіна, дзе адным з яго галоўных настаўнікаў быў Б. У. Ёгансон.
• З 1960 — жыў у Ерэване.
• 1962 — экспазіцыя «Пяць мастакоў» у Ерэване, якая прынесла яму шырокую папулярнасць.
• 1968 — званне Заслужанага мастака Арменіі.
• 2 студзеня 1972 — пажар у майстэрні мастака ў Ерэване.

Загінуў пры наездзе аўтамабіля на ходнік 24 лютага 1975 года. Многія мяркуюць, што Мінас быў забіты.

• У 2000 годзе была выпушчана паштовая марка Арменіі, прысвечаная Авецісяну.
• Авецісяну прысвечана другая частка вершаванай дылогіі «Арменія» (1983) рускай паэткі Юнны Морыц (першая частка гэтай дылогіі прысвечана паэту Паруйру Севаку).

У спелых творах Мінаса Авецісяна, каларыстычна-кантрасных, напісаных буйным экспрэсіўным мазком, знайшлі новае жыццё прынцыпы фавізма. Заўважны водгук у яго творах знайшлі і традыцыі закаўказскага сярэднявечнага мастацтва. Працы майстра, што спалучаюць асаблівую колера-насычанасць з эпічным драматызмам вобразнага ладу — краявіды, аўтапартрэты, жанрава-сімвалічныя сельскія матывы — успрымаліся на афіцыйных выставах як прарывы да волі эстэтычнага самавыяўлення. Тым самым Мінас Авецісян, хоцб і імкнучыся ў цэлым хутчэй да французскага мадэрну і ранняга авангарда пачатку XX стагоддзя, збліжаўся з сучасным яму расійскім «суровым стылем». Паспяхова выступаў таксама як тэатральны мастак і маляр-манументаліст.