Макс Фон Сюдаў

Двухразовы намінант на прэмію «Оскар» (1988, 2012).

Макс фон Сюдаў
Max von Sydow
Імя пры нараджэнні	Карл Адольф фон Сюдаў
Дата нараджэння	10 красавіка 1929(1929-04-10)[…]
Месца нараджэння	Лунд, Лундс-стад[d], лен Мальмёхус[d], Швецыя
Дата смерці	8 сакавіка 2020(2020-03-08)[…] (90 гадоў)
Месца смерці	Seillans[d], дэпартамент Вар, рэгіён Праванс — Альпы — Лазурны Бераг, Францыя
Грамадзянства	Швецыя Францыя
Бацька	Carl Wilhelm von Sydow[d]
Маці	Maria Margareta, Friherrinna Rappe[d]
Жонка	Catherine Brelet[d]
Дзеці	Cedric Brelet von Sydow[d]
Адукацыя	Katedralskolan[d] (1947) Dramatens elevskola[d] (1951)
Прафесія	акцёр
Кар’ера	1957— па цяперашні час
Узнагароды
IMDb	ID 0001884
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сюдаў нарадзіўся ў сям’і выхадцаў з памеранскай Прусіі. Бацька Карл Вільгельм фон Сюдаў выкладаў фалькларыстыку (у тым ліку скандынаўскую і ірландскую народную музыку) ва ўніверсітэце Лунда, маці Марыя фон Сюдаў (народжаная Грэта Рапэ) была школьнай настаўніцай.

У 1951 г. Макс фон Сюдаў скончыў акцёрскую студыю пры тэатры «Драматэн» у Стакгольме, а ў 1955 годзе пераехаў у Мальмё, дзе пазнаёміўся з Інгмарам Бергманам.

У 1965 годзе ён упершыню пагадзіўся сыграць галоўную ролю ў амерыканскім фільме «Найвялікшая з расказаных гісторый».

Неўзабаве ён з сям’ёй перабраўся ў Лос-Анджэлес.

У сярэдзіне 70-х гадоў ён пераехаў у Рым, дзе пасябраваў з Марчэла Мастраяні і ўдзельнічаў у здымках шматлікіх італьянскіх фільмаў.

Кавалер ордэны Ганаровага легіёна.

• 1949 — Проста маці — Нільс
• 1951 — Фрокен Юлія — Ханд
• 1957 — Сунічная паляна — Хенрык Акерман
• 1957 — Сёмая пячатка — Антоніус Блок
• 1958 — Твар — Альберт Эмануэль Фоглер
• 1960 — Дзявочая крыніца — Тэрэ
• 1961 — Скрозь цьмянае шкло — Марцін
• 1963 — Дзеепрыметнік — Ёнас Персан
• 1965 — Найвялікшая з расказаных гісторый — Ісус Хрыстос
• 1966 — Мемарандум Квілера — Кастрычнік
• 1968 — Гадзіна ваўка — Юхан Борг
• 1968 — Сорам — Ян Розенберг
• 1969 — Запал — Андрэас Вінкельман
• 1970 — Ліст з Крамля — палкоўнік Коснаў
• 1971 — Эмігранты — Карл-Оскар Нільсан
• 1971 — Папугай — Салем
• 1972 — Пасяленцы — Карл-Оскар Нільсан
• 1973 — Экзарцыст — Ланкестэр Мерын
• 1974 — Стэпавы воўк — Гары Галер
• 1975 — Тры дня кондара — Жубер
• 1975 — Апошні воін — Барон
• 1976 — Падарожжа праклятых — капітан Шродэр
• 1976 — Сабачае сэрца — Піліп Праабражэнскі
• 1976 — Татарская пустыня — капітан Ортыц
• 1977 — Маршуй ці памры
• 1977 — Выганяючы д'ябла 2 — Ланкестэр Мерын
• 1979 — Ураган
• 1980 — Прамы рэпартаж пра смерць — Джэральд Мортэнхау
• 1980 — Флэш Гордан — Мінг Бязлітасны
• 1981 — Уцёкі да перамогі — маёр Карл фон Штайнер
• 1982 — Конан-варвар — кароль Озрык
• 1983 — Ніколі не гавары «ніколі» — Эрнст Стаўра Блофельд
• 1984 — Уцёкі ад сну — Пол Новатні
• 1984 — Дзюна — доктар Кінес
• 1985 — Дасье «Беларусь»
• 1985 — Quo vadis
• 1985 — Апошняе месца на Зямлі — Фрыцьёф Нансен
• 1986 — Другая перамога
• 1986 — Ханна і яе сёстры — Фрэдэрык
• 1986 — Дуэт для салісткі — доктар Льюіс Фельдман
• 1987 — Пеле-заваёўнік — Ласэ
• 1990 — Абуджэнне — доктар Пітэр Інгрэм
• 1991 — Пацалунак перад смерцю — Тор Карлсан
• 1991 — Калі наступіць канец святла — Генры Фарбер
• 1991 — Бык — Вікар
• 1991 — Еўропа — апавядальнік
• 1992 — Добрыя намеры — Ёхан Акерблам
• 1992 — Дакрананне рукі
• 1993 — Патрэбныя рэчы — Ліланд Гонт
• 1993 — Хайдзі
• 1995 — Грамадзянін Ікс — Аляксандр Буханоўскі
• 1995 — Суддзя Дрэд — галоўны суддзя Фарга
• 1996 — Гамсун — Кнут Гамсун
• 1997 — Варожыя воды — адмірал Чернавін
• 1998 — Куды прыводзяць мары — Перавозчык/сапраўдны Альберт Льюіс
• 2000 — Нюрнберг — Сэмюэл Розенман
• 2001 — Інтакта — Сэмюэль
• 2002 — Асобная думка — Ламар Бёрджэс
• 2004 — Кольца Нібелунгаў — Эйвінд
• 2005 — Альпійская казка
• 2006 — Расследаванне — імператар Тыберый
• 2007 — Час пік 3 — Вардэн Рэйнард
• 2007 — Скафандр і матылёк — Жан-Дамінік Бобі старэйшы
• 2009 — Саламон Кейн — Ёсія Кейн
• 2009 — Оскар і Ружовая Дама
• 2009 — Цюдоры — кардынал фон Вальдбург
• 2010 — Востраў праклятых — Джэрэмі Нейрынг
• 2010 — Робін Гуд — Сэр Уолтэр Локслі
• 2011 — Жудасна гучна і залімітава блізка — Арандатар
• 2012 — Масква 2017 — Джозеф Паскаль
• 2013 — Лісты — Селест ван Эксем